καλά είναι δω. είμασι σπίτι, άλλο σπίτι από εκεί που σας έγραφα μέχρι τώρα. έξω κανει κρυο. εγώ έχω μόλις φάει και μόλις πιει κι ένα δεύτερο ποτήρι κρασί. να γράψω κάπου θέλω ότι κάνει κρύο στο συνείδησή μου, αυτή η συνείδηση που τώρα παλεύσει ανάμεσα στην ελπιδα και τον πόνο. θα μπορούσα άραγε να μην γράψω πουθενά; μάλλον όχι... θα μπορούσα να γράψω κάπου; μάλλον όχι.
εδώ, πάντα έβρισκα απάγγειο. και τώρα, που νιώθω σαν άστεγος.