Οχι, η λεξη που ψαχνουμε δεν ειναι ο 'Λογος'!

[feelgood]

Το πλοίο της αγάπης
-------------------------

Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, πλοίο της αγάπης
Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, παρε με μακριά

Κανείς εδώ δε μ’ αγαπά
Κανένας δε ρωτάει για μένα
Είμαι μονάχα μια καρδιά
Που χάθηκε στα περασμένα
Αφήνω τ' αμπάρι,
Στ’ όμορφο Μπάρι
Να χω τη Τζούλια αγκαλιά
Να την τρελαίνω στα φιλιά
Κι ο ʼιζακ φραπέ να με κερνά
Σε χαβανέζικα νησά
Μαζί μ’ εξωτικές κυρίες
Να τρώω σπέσιαλ παγωτά
Να λούζομαι μεσ’ τις πισίνες

Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, πλοίο της αγάπης
Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, παρε με μακριά

Zωρζ Πιλαλή
-----------------------

ΥΓ.
Μηλε, δε γινεται να πάρουμε την ε μαζί?

[de bording morning]

ʼλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα
και την κοινωνία τώρα
τηνε παίζω ένα παρά
βίβα, τα φαρμάκια που 'ταν στίβα
ποτηράκι ποτηράκι
λες και κάνανε φτερά
βάνε, όσα έρθουν κι όσα πάνε
που θα βρούμε τέτοιο βράδυ
στη ζωή μας τη ρηχή
δώσε, το τραπέζι ξαναστρώσε
φέρε καθαρά ποτήρια
κι άντε φτου κι απ' την αρχή

Ρώτα, το κορίτσι πρώτα πρώτα
τι γουστάρει να του παίξεις
μπουζουξή μου σεβνταλή
βάρα, την κρυφή σου την λαχτάρα
που ίσως να 'ναι η αγάπη
το πιοτό η το φιλί
ώπα, η καρδιά μου η σορόπα
σάμπως και θα σπάσει απόψε
και στα δέκα θα κοπεί
φτου σου, οι πενιές του μπουζουκιού σου
μου επήρανε τα ρέστα
και μ' αφήσανε ταπί

ʼλα, έχω στρώσει μια κεφάλα
και τα βλέπω όλα σαν μπέης
και τα νοιώθω σαν πασσάς
άϊντε, στα ποτήρια ξαναβάλτε
κι άϊντε βίβα μου κι εμένα
κι άϊντε βίβα σας κι εσάς
σβήνω, πω πω Θεέ μου τι θα γίνω
αγκαλιά μου το κορίτσι
και τριγύρω τα βιολιά
σπάστα, κι όλα ας γίνουνε ανάστα
και μπαρντόν αν μπουμπουνίσει
και καμία πιστολιά

[epsilon]

Το πλοίο της αγάπης
-------------------------

Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, πλοίο της αγάπης
Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, παρε με μακριά

Κανείς εδώ δε μ’ αγαπά
Κανένας δε ρωτάει για μένα
Είμαι μονάχα μια καρδιά
Που χάθηκε στα περασμένα
Αφήνω τ' αμπάρι,
Στ’ όμορφο Μπάρι
Να χω τη Τζούλια αγκαλιά
Να την τρελαίνω στα φιλιά
Κι ο ʼιζακ φραπέ να με κερνά
Σε χαβανέζικα νησά
Μαζί μ’ εξωτικές κυρίες
Να τρώω σπέσιαλ παγωτά
Να λούζομαι μεσ’ τις πισίνες

Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, πλοίο της αγάπης
Ωωωω μπόουτ, λαβ μπόουτ, παρε με μακριά

Zωρζ Πιλαλή
-----------------------

ΥΓ.
Μηλε, δε γινεται να πάρουμε την ε μαζί?

ΑΧ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΔΑΝ ΚΑΛΑ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ!ένα τεράστιο ε
να είναι για μένα;

ή μήπως ονειρεύομαι; είμαι το κέντρο του ΄κόσμου ή είμαι ακόμη στο "σκάσε και σκάβε;"

πάντως φιλ, επειδή με τίμησε έστω κι από λάθος αυτή η αναφορά, ερωτώ σε με την έννοια δηλαδή διατάζω: ρε, άστε το πλοίο της αγάπης! είναι για γέρους! για σιτεμένες πουριτανές κυρίες που δεν τολμούν να τα ρίξουν σε κανέναν, και περιμένουν ο ανιματέρ να τους τα φτιάξει με τον πρώτο χαζοχαρούμενο συνταξιούχο που θα βρεθεί χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα πλην ενός προστάτου και μίας υψηλής πιέσεως...
φιλ,
έλα στην παραλία του λύκου!
θα περάσουμε όλοι καλά,
και τα νικ καλύτερα!

[epsilon]

α, και που είσαι, φιλ:

σ'αγαπάω ρε!


ας μην ανησυχεί κανείς! ανήκω σε αυστηρώς πολυγαμικό θρήσκευμα, το οποίο εδώ στο σάιτ το έχουν βαφτίσει : οι "καλημεράκηδες"

[Επισκέπτης]

Πρωινό Μέθης

Ω Αγαθό μου!
Ω το Ωραίο μου!
Φανφάρα βάναυση όπου δε σκοντάφτω καθόλου!
Στρεβλή μαγική!
Ουρά για το ανήκουστο έργο και για το
θαυμαστό σώμα, για πρώτη φορά.
Αυτό άρχισε κάτω από τα γέλια των παιδιών,
θα τελειώσει από αυτά.
Το δηλητήριο τούτο θα μείνει σε όλες τις φλέβες μας,
ακόμα και όταν,
καθώς η φανφάρα στραφεί,
θα παραδοθούμε στην παλιά δυσαρμονία.
Ω τώρα, εμείς τόσο άξιοι για αυτά τα μαρτύρια.
Ας μαζέψουμε με θέρμη αυτή την υπεράνθρωπη υπόσχεση
καμωμένη στο πλασμένο σώμα μας και στην ψυχή μας,
αυτή την υπόσχεση, αυτή την παραφροσύνη.
Η κομψότητα, η γνώση, η βιαιότητα!
Μας υποσχέθηκαν να θάψουν στη σκιά το δέντρο
του καλού και του κακού, να εξοστρακίσουν τις
τυραννικές εντιμότητες, για να οδηγήσουμε
τον πολύ αγνό μας έρωτα.
Αυτό αρχίνησε με μερικές αηδίες και αυτό τελείωσε,
μην μπορώντας να μας αρπάξει αμέσως από αυτή την
αιωνιότητα,
αυτό τελείωσε με ένα σκόρπισμα αρωμάτων.

Γέλιο των παιδιών,
διακριτικότητα των σκλάβων,
αυστηρότητα των παρθένων,
φρίκη των μορφών και των εδώ αντικειμένων,
να είστε καθηγιασμένοι με την ανάμνηση
αυτής της αγρυπνίας.
Να που τελειώνει με αγγέλους φλόγας και πάγου.

Μικρό ξενύχτι μεθυσιού, άγιο!
όταν αυτό δε θα ήταν παρά για τη μάσκα που μας
χάρισες.
Σε βεβαιώνουμε, μέθοδε!
Δεν ξεχνούμε ότι δόξασες χθες την καθεμιά από
τις ηλικίες μας.
Έχουμε πίστη στο δηλητήριο.
Ξέρουμε να δίνουμε τη ζωή μας ολάκερη κάθε μέρα.

Νάτη η εποχή των Δολοφόνων.


Arthur Rimbaud

[epsilon]

Πρωινό Μέθης

Ω
.....
....
.....


Arthur Rimbaud

αυτός ο ρεμπώ με τις τελίτσες μου αρέσει περισσότερο. εσένα; αν σου αρέσει ο προηγούμενος ρεμπώ, στείλτου χαιρετίσματα από πρώτο πληθυντικό.
ουφ, βαρέθηκα....

[dounai]

Έχω να γράψω στα φόρα απ' τις 25 του Σεπτέμβρη κα Έ. Και έβαλα χθες που λες, αυτό το ποιήμα του Ρεμπώ. Ναι, μ' αρέσει ο Ρεμπώ και τον έβαλα ως χέστρα, τουτέστιν γκέστρα. Κι αν ο Ρεμπώ, και κάθε Ρεμπώ, είχε γράψει ένα τόνο από '...', όχι , δε θα μου άρεσε αγαπητή κατ' τ' άλλα Ελένη.
Επίσης, κατ' τ' άλλα, αν ήθελα να πω κάτι επί του θέματος, θα το έλεγα με ένα εκ των τριών νικ μου.
Αλλά να με ρωτούν αν μου αρέσει ο ποιητής και να πρέπει να απαντήσω, όχι.
Κι από πού κι ως πού δηλαδή.
Κι εγώ μπορεί να βαρέθηκα, αλλά δεν το έκανα και ζήτημα.
Μην απαντήσεις Ελένη.
Απλά μην απαντήσεις.

[Επισκέπτης]

551

Εντεκάδα με σέντερ φορ.
Μπράβο δούναι.

[epsilon]

δεν κατάλαβα και τίποτα,
αλλά δεν πειράζει νομίζω.
τα ναι και τα όχι είναι παροδικά ή παρΩδικά και -κυρίως- είναι ελεύθερα.
γι' αυτό και δεν έχουν νόημα ούτε οι ερωτήσεις ούτε οι προστακτικές. συμφωνώ.
γι' αυτό και είμαστε όλοι ελεύθεροι, ακόμη και για να κάνουμε λάθη...
σάμπως, και τι είναι το λάθος...

σαμαράκης.

[epsilon]

Σε συμβουλεύω να φερθείς σαν πολίτης
Να αλητέψεις σε δρόμους να διασταυρωθείς με πρωτοπορείες να αναστήσεις τον ποδηλάτη που αιμόφυρτος τρέχει πίσω σου καβάλα σ’ ένα ουράνιο τόξο
Σε συμβουλεύω να φυτρώσεις πάνω στη γη των ονείρων
Που συμπλέκονται με κάκτους και θυρεά οράματα
Και μη ρωτάς
Αν υπάρχει λέξη
Αν υπάρχει όνομα
Βδελυγμία αρχαία, χαρά αγοραία
Η ντροπή λουφάζει στο δρόμο, μου έχει κλείσει ραντεβού, πάντα γυμνή πηγαίνω μου λεν, πόρνη μπορεί να είσαι. Λέω, ίσως.
Αλλά η συνάντηση είναι κρυφή και δε μιλιέται. Η ντροπή είναι μέσα μας, όμορφη, σιωπηλή, θα σου πώ. Φωνάζω αέρινα λόγια.
Περνά μια καρότσα στο δρόμο. Μαζεύει τα πάντα. Εγώ περιμένω και πάλι, ανάμεσα σε ειδήσεις και θηριοτροφεία.

ελένη κονδύλη.‏2008‏‏-‏11‏‏-‏11‏