από maleficia » Παρ Φεβ 14, 2003 11:10 pm
Κλασσικό παράδειγμα σπασικλα (βλέπε ναρκισσιστή) ραδιοφωνικού παραγωγου (sic! δεν ειμαι μπαρμέρης, ειμαι στυλίστας μαλλιών).
Μουσική (1/2 λεπτό)...
..."Και τώρα"....
...Μουσική (1/2 λεπτό)...
..."Ενα τραγούδι"...
...Μουσική (1/2 λεπτό)...
..."Που μου θυμίζει γαρδένιες και γιασεμιά"...
...Μουσική (1/2 λεπτό)...
..."Απο εναν μελαγχολικό μετακόσμο"...
...Μουσική (1/2 λεπτό)...
..."Μιας παλιάς γραμμικής αφέλειας"...
...Τέλος Μουσικής...
..."Τότε που όλα ήταν όμορφα"...
ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΦΙΛΕ, ΠΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΙΑΚΗ ΓΑΪΔΟΥΡΟΦΩΝΑΡΑ ΤΥΠΟΥ BARRY WHITE ΚΑΙ ΑΣΕ ΜΑΣ Ν'ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΕΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΠΙΑ!
Οντως, στο ραδιόφωνο πλέον δύσκολα θα βρείς μουσική για όλα τα γούστα, και ακόμα πιο δύσκολα θα βρείς εναν σοβαρό άνθρωπο να σου πει δυο λόγια με τον τρόπο που αρμόζει. Δεν μου αρέσουν οι μουγγοί παρουσιαστές, αλλα ούτε κι εκείνοι που εχουν τα χέρια τους στην κονσόλα. Μου αρέσουν αυτοί που μιλάνε πριν και μετά το τραγούδι. Το να παίξεις ενα τραγούδι και να μιλήσεις ενδιάμεσα ειναι το ίδιο με το να πάρεις εναν πίνακα ζωγραφικής και να ζωγραφίσεις ενα κωλοδάκτυλο στο κέντρο του.
Πολύ καλή ιδέα βρίσκω το ιντερνετικό ερασιτεχνικό ραδιόφωνο αν μόνο κατάφερνε να οργανωθεί κάπως καλύτερα.
Αλήθεια, εχει ασχοληθεί κανείς απο δώ με το ραδιόφωνο, εστω και ερασιτεχνικά;
IN GIRUM IMUS NOCTE ET CONSUMIMUR IGNI