φούρκ αλέξανδρος

[than sigma]

φούρκ αλέξανδρος ...

[XX]

poli mabrila

[isnogood]

Nα πραγματικά κάτι ενδιαφέρον!
Εύχομαι ολόψυχα η ψυχή σου να υποφέρει κιάλλες τέτοιες καταστάσεις,
προκειμενου να διαβάσουμε ακόμη λίγα τέτοια αριστουργήματα...

[Επισκέπτης]

Ευχαριστω για τον σχολιασμο,δεν περιμενα ποτε οτι καποιος θα γραψει για μενα και οτι εστειλα εδω ηταν επειτα απο προτροπη καποιου φιλου.
Ειδικα στο ποστ που ΧΧ που γραφει"πολυ μαυρίλα" αυτο με εκανε να νιωσω ακομα πιο ομορφα και απο το αμεσως γλαφηρο ποστ του isnogood.
Ειναι ακριβως αυτο που νιωθω.
isnogood thankz για τον χρονο που αφιερωσες να γραψεις για μενα.

Εγραψα αρκετα πραγματα απο τον 1μιση χρονο που εστειλα κατι εδω...
Καποια μερα απο αυτες που περασαν βρηκα αρκετα New Microsoft Word Document.doc
1/2 /3/4 /5/6/ 7/ / 8/... να κρυβονται στον σκληρο μου και καταλαβα οτι καποιος τις δυσκολες στιγμες συνεχιζει να καταθετει την διαθεση του.
Θα ηθελα να μοιραστω 1 απο αυτα μαζι σας....ποιος ξερει ,ισως και να μην το εγραψα ποτε εγω
Θα το αποστειλω λογικα και στην κατηγορια με τα αλλα "συγραμματα" μου.


"άτιτλο 68"

Δεν μπορω να γραψω.
Το μονο που κανω ειναι να σβηνω γραμμες.
Αν μπορουσα να ξεχασω και τον λογο που πρεπει να γραψω,
Τοτε δεν θα υπηρχε πονος.
Θα αναρωτιομουν απλως γιατι υπαρχω.
Γιατι χαζευω ενα χαρτι ενω μπορω να κανω τοσα άλλα...

Δεν μπορω να ξεχασω.
Μα και αν το καταφερω θα σταματησω να γραφω.
Εστω να προσπαθω οπως τωρα.
μεχρι που αυτες οι αστοχες αποπειρες,
με κανουν να πιστεψω πως δεν υπαρχει λογος.
Να στεκομαι αδειος και χαμενος,
πανω απο ενα λευκο χαρτι.

Δεν μπορω να ελπιζω,
Οτι αφου σταματησω να γραφω,
Θα εξαλειψω την μνημη
Οτι ετσι απλα θα σταματησω να σε σκεφτομαι.
την ωδή σου,μεσ'την κραυγη μου.
ολα αυτα που πρεπει να γραψω για σενα,
για να τρεψω την στερηση μου.

Δεν μπορω θυμηθω.
Απ'οτι πρεπει να αρχισω,
και την μεθοδο που γεμιζεις ενα αδειο χαρτι.
Τωρα που φοβισμενα ,ομολογώ
αποφασισα επιτελους οτι πρεπει να γραψω,
για σενα που αγαπω
και φοβαμαι να αντικρησω,
νεκρη στους επομενους στιχους.

Δεν μπορω να ανασανω.
Περασαν ωρες νομιζω.
απο τοτε που ξεκαθαρισα την αρχη .
για ολα αυτα που θα γραψω για σενα.
και μεσα σε αυτον τον παραλογισμο,
κατεφυγα εντρομος στο φινάλε.
ωθουμενος απο την προσταγη του χρονου,
να κλεισω αυτο το ατιτλο ασεμνα.
χωρις ποτε να το ονοματησω.

Δεν μπορω να ξερω.
Τελικα τι εγραψα για σενα.
Αυτες τις τελευταιες στιγμες που υπηρχες μεσα μου.
και μου μιλαγες γαληνια,ονειρικα.
σαν την μουσικη που ακουω.
οστοσο ξερω πως τελειωνει συντομα.
και διαβαζοντας τις τελευταιες γραμμες
μπορω τελικα να συγκρατησω τον θανατο
πνιγηρα να αναταρασει την συνεση μου.
πανω απο ενα χαρτι που πλεον δεν ειναι λευκο,
παρα μόνο ,γεματο με αιμα.

--- Άλεξ Φουρκ ---

[Sebastian]

alcohol
σκατα
θελω
σκατα
αν θελω κατι ειναι να σταματησω να θελω
τοσα πραγματα
που δεν μπορω να εχω
και ειχα
οταν ηθελα
Ειμαι μεγαλος ποιητης
οταν σκεφτομαι μεγαλους ποιητες
Τοσο αλλαζωνες...
Ω!
και τοσο μακρια
νεκροι και γραφουν
χαραζουν το μνημα τους
μεσα απο το μνημα τους
χαραζουν το γκαζον
αθλια λεξη το γκαζον
του αξιζει να ποναει
και ας ειναι απαλο
φτιαχνουν λεξεις στο περβαζι
κρυβουν μερικα γραμματα στο κατωγι
της τελευταιας τους στέγης
που
το "που" που κολάει άραγε?
και το "άραγε" τι προδιαθέτει?
θανατος
της απλοτητας
γιατι οταν εισαι νεκρος
κανεις δεν σε κατηγορει
και μπορεις να εισαι απλος
και να γραφεις...
"αραγε" ,γιατι γραφεις?
μεχρι να ξαναγενηθεις .. "σου λέει".
μεσα απο αυτο
που δεν υπαρχει
η σκεψη..
γιατι γραφω?
Και σου λεει ο νεκρος:
"Γραφεις για να ερθεις πιο κοντα μου"
Δεν εχω προσωπο,προσθετει ...
Και τον κοιτας
Κοιτας ενα προσωπο
Αυτο που σου ειπε οτι δεν εχει,
γραφεις γι'άυτο
το προσωπο
το προσωπο
μεχρι να ξεχαστεις
μεχρι να βρεις ενα καινουριο
προσωπο που
.