τι όνειρα βλέπετε???

[kathy]

Τις προάλλες είδα στον ύπνο μου ότι γινόταν πόλεμος. Είχαμε βγει στο δρόμο όλοι, πανικός χαμός, νομίζω στην Κρήτη ήμασταν και περιμέναμε κάποιους να μας επιτεθούν. Ένας θείος μου μου έδωσε ένα όπλο, το οποίο δεν είχε σφαίρες κι επίσης δε μου είπε και πως λειτουργεί. Και προσπαθούσα εγώ μες στο άγχος και στην αγωνία που έρχονταν αυτοί οι κάποιοι να καταλάβω πως δουλεύει αυτό το πράγμα...
Και λέει τότε ένας νεαρός δίπλα μου:
"Ρε παιδιά, δεν είναι παιχνίδι αυτό ούτε ταινία...δηλαδή τώρα μπορεί να σκοτωθούμε πραγματικά, μπορεί να χάσουμε τη ζωή μας..."

Και μ'έπιασε ένα μπρρρρρρ και ξύπνησα.

Α, ρε Sigmound, πως το λέγες αυτό με τα όνειρα..ότι είναι η βασιλική οδός για το ασυνείδητο...κάτι τέτοιο τέλος πάντων....δε ζεις να μας το ερμηνεύσεις, γαμώτο...

Εσείς τι όνειρα βλέπετε??

[VULGARRRRRDOG]

Κατακόκκινα.

[aspic]

Για κάμ του δώθε κάθυ να σου ξηγήσω το 'νειρο:

Το λοιπόν,δέν χρειάζεται να είσαι και ο σιγμούνδιος για να καταλάβεις πώς το όπλο αντιπροσωπεύει τις σπουδές σου με τις οποίες καλείσαι να βγείς στον επαγγελματικό πολεμο για να επιβιώσεις και να καταξιωθείς μαζί με τα άλλα παιδιά που τώρα βγαίνουν και αυτά.
Και βέβαια καθόλου δέν ξέρεις πώς λειτουργεί δέν έχεις και σφαίρες και απλώς κάθεσαι και αναρωτιέσαι τι στο διάολο να κάνεις τώρα με αυτό το πράγμα.
Μοιάζεις δηλαδή με τα αγόρια σε εφηβική ηλικία που τους σηκώνεται το πουλί και αναρωτιώνται τι να το κάνουν τώρα και που πρέπει να το βάλουν άραγε;

Αν θέλεις την συμβουλή μου,θα πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψην πώς οι άλλοι δέν ξέρουν ούτε πώς δέν έχεις σφαίρες,ούτε πώς είσαι παντελώς άσχετη από όπλα.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει να εκμεταλευτείς την δύναμη που σου δίνει το όπλο από μόνο του,έστω και άν ουσιαστικά είναι άχρηστο.

ʼν και υπάρχει και πάντα η περίπτωση και την οποία προτιμώ εγώ προσωπικά,κατά την οποία βρίσκεις τον θείο και του επιστρέφεις το πιστόλι,συμβουλεύοντάς τον μάλιστα να μήν παίζει με επικίνδυνα πράγματα.
Στην συνέχεια βγαίνεις και πάλι στους δρόμους χωρίς όπλο όπου και διαπιστώνεις πώς κανένας δέν βρίσκεται τώρα να σου πεί πώς γίνεται πόλεμος διότι απλούστατα αυτά τα λένε σε όσους κρατάνε όπλα.Διαπιστώνεις τώρα λοιπόν πώς εσύ δέν σπούδασες για να γαμήσεις τους άλλους,να τους εξουσιάσεις επαγγελματικά κοινωνικά και λοιπά,αλλά ακριβώς για το αντίθετο για να μήν τους γαμήσεις και να μήν τους εξουσιάσεις.
Στην περίπτωση αυτή λοιπόν,μιάς και βρίσκεσαι και στην κρήτη,διάλεξε μιά ωραία μοναχική παραλία,ένα ψηλό απάτητο βουνό να το φιλοσοφήσεις περαιτέρω το πράγμα και να καταληξεις κάπου προτού γυρίσεις και πάλι στους δρόμους.
Νομίζω πώς έτσι θα έχεις ολοκληρώσει ουσιαστικά πιά τις σπουδές σου.

Αυτά για το όνειρό σου.

ʼκου και το δικό μου τώρα.
Παλιά είχα δεί ένα όνειρο κατα το οποίο περπατούσα σε ένα μεγάλο δρόμο όπου δεξιά και αριστερά υπήρχαν πάγκοι φορτωμενοι με ωραία,πολύχρωμα και λαχταριστά φρούτα.
Το έψαξα στον καζαμία και βρήκα πώς κάτι πολύ δυσάρεστο θα συμβεί και όντως κάτι πολύ σοβαρό και δυσάρεστο συνέβη με την υγεια δικού μου ανθρώπου.
Τώρα είδα ένα μικρό δάσος σε ένα θολό μαγικό σύνεφο που τα διάφορα δέντρα ήταν κατάφορτα απο ωραία λαμπερά χρυσοκόκκινα φρούτα.

Λές κάθυ και πάλι να συμβεί κάτι δυσάρεστο ή όταν τα φρούτα είναι στα δέντρα δέν είναι κακό;
Πές μου κάθυ.
Και εσύ χαμίνι άν ξέρεις τίποτα πές μου.
Και όποιος ξέρει να μου πεί.







































Εσύ καζαμια μήν λές τίποτα γιατί είσαι μεγάλος γκαντέμης.

[dounai]

Από τη μια το όνειρο
με λούτσα και με βάρκα,
από την άλλη η πιπεριά
κι αυτή μου κάνει πλάκα...

Του Νώα η φαντασίωση
καημός μεταμοντέρνος,
κι εγώ στη σκούνα μόνος μου
της ερημιάς ο ξένος...

Με πείραξαν τα γεμιστά
θα αλλάξω τ' όνειρό μου,
είναι ψηλά και δε μπορώ
γαμώ την κιβωτό μου...

Υ.Γ. Είναι μια μεταμοντέρνα ερμηνευτική θεώρηση του ονειροκρίτη. Γιατί όχι;... άλλοι θα στα έλεγαν καλύτερα δηλαδή;... αχ αυτή η γλώσσα μου!... ξύλινη δε θα γίνει ποτέ!...

[skiaxtro]

(καλά,
πέθανα στα γέλια..

'Αβε ρε Δούναι!

εμοτικονμοκεταστοπατωμα)

[atomant]

Μπρε Δούναι.....

αυτή και αν ηταν βρεγμένη σανίδα...

απο τις καλύτερες στιγμές μου εδω μέσα.


ΥΓ. Αντε τωρα να γίνεις ονειροκρίτης.






















Ε, Ε, Ε - Ω, Ω, Ω!

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΥΤΟ!

[epsilon]

μπρε δούναι,


τι αστείο αυτό το μπρε...


το ποίημα μου άρεσε στην τελευταία στροφή, κυρίως και εξαιτίας μιας δηλητηρίασης...

και μέσα μου έδρασε ένα άλλο γράμμα, το σίγμα.

δούναι, ο σουρής του μισσοσ!
πώς σας φαίνεται; να αναλάβεις να μας διακωμωδείς όλους, θα έχει πολύ πλάκα!...

υγ. ελπίζω να μη σε πείραξαν τα λόγια μου!

[kathy]

Τώρα θα συμφωνήσω κι εγώ με τη μάζα και θα συγχαρώ την ποιήτρια!
Δούναι, περιμένουμε να δημοσιεύσεις όλη τη συλλογή!
Όπως βλέπεις θα έχει μεγαλύτερη απήχηση κι από τον Κώδικα Νταβίντσι και θα έχει και ποιότητα και θα αρέσει και στο σκιάχτρο.
(σκιάχτρο, είδες που δεν πρέπει να συγχίζεσαι γιατί δεν είναι τυχάρπαστοι όλοι όσοι έχουν απήχηση)

Σίγκμουδιε ʼσπικ, μου άρεσε πολύ ερμηνεία του ονείρου, αν και μεταξύ μας, νομίζω πως είσαι λίγο ζαβολιάρης...

Τώρα για τα φρούτα δεν ξέρω κάτι, ειλικρινά...
Αλλά μιας και τα φρούτα είναι σε θολό σύννεφο, μήπως απλά φοβάσαι πως θα σου συμβεί κάτι κακό??

Τι να σου πω, δεν έχεις κι εσύ εύκολο υποσυνείδητο σαν κι εμένα...
ʼντε τώρα να ζούσε ο Σιγμούδιος και να έπρεπε να συνδυάσει τα φρούτα με τη φαντασίωση του κατακλυσμού και με το μεταμοντέρνο μαζί...θα το επεξεργαστώ λίγο...δύσκολο, δύσκολο...

Μήπως να φωνάξουμε το Γιάλομ, που σίγουρα θα είναι καλύτερος απ'τον καζαμία?

[skiaxtro]

(αναμένοντας τη συνέχεια..
θυμάμαι ένα επίσης ωραιότατο ποίημα με απήχηση που δημοσιεύτηκε σήμερα )

Ως νοικοκυρά καριέρας αφού ο δαμασκηνός δεν είναι ανάγνωσμα για τα ΜΜΜ
ας παραθέσω ενα ακόμα (πιο εύπεπτο) ανάγνωσμα :


Κολοκυθόπιτα (αλμυρή)


Υλικά

1 1/2 κιλό κολοκύθια
250 γρ. φύλλα
1 κρεμμύδι
1/2 κιλό τυρί τριμμένο
1/2 κούπα κεφαλοτύρι τριμμένο
3 αυγά
1/2 κούπα σιμιγδάλι
15 κουταλιές λάδι
Αλάτι
Πιπέρι


Ετοιμασία

Τρίβουμε στον τρίφτη τα κολοκύθια και τα κρεμμύδια και τα βάζουμε στην κατσαρόλα για λίγο μέχρι να μαραθούν και να φύγουν τα υγρά τους.
Αφήνουμε τα κολοκύθια να κρυώσουν και προσθέτουμε τα τυριά, το σιμιγδάλι, το αλάτι, το πιπέρι, το λάδι (κρατάμε λίγο για τα φύλλα) και τα αυγά αφού πρώτα τα χτυπήσουμε ελαφρά.
Στρώνουμε σε ένα ταψί τα μισά φύλλα (τα λαδώνουμε ανάμεσα), ρίχνουμε την γέμισή μας, την απλώνουμε ώστε να είναι ομοιόμορφη παντού, σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, λαδώνουμε καλά το τελευταίο, χαράζουμε την πίτα μας και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 45 λεπτά περίπου σε μέτρια θερμοκρασία.

[dounai]

Καταρχήν, ελπίζω να μη πειράχτηκε ο ʼσπικ. Φίλε μου, πρωταρχική ανάγκη ήταν να γελάσω πρώτα εγώ κι άλλωστε εμείς οι δυο έχουμε πάψει να παρεξηγούμαστε, μεταξύ μας τουλάχιστον. Αλήθεια, θυμάσαι κάτι νόστιμα που είχαμε γράψει παλιά;...

Καταμεσίς, αγαπημένη κα Έ, που μόνο από σένα δέχομαι κριτικές και καταφέρνεις να με χαλιναγωγείς, λέγε μου ό,τι θες γιατί εγώ επιθυμώ μόνο να είσαι καλά!

Καταβάθους, αγαπητή κα Κάθυ Γιάλουμστοντιβάνουμ, το σχόλιό σου μου έβγαλε ένα πικρό γελάκι. Στο τέλος μπορεί και να διακριθώ για αυτή τη συλλογή και ουχί για τις 'κανονικές' μου όπως πάει!

Ευτυχώς που ξέρω πως σε κάποιους εδώ μέσα αρέσουν και τα 'κανονικά' μου.

Γειά σου Σκιάχτρο καραμπουζουκλού μου!