από sad » Πέμ Οκτ 30, 2008 2:28 pm
Καλημέρα.
Θυμήσου , τότε που σʼ άφησαν μονάχο το σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες το βράχο. Θυμήσου πως με πούλησες , με έκανες πιο μόνο από ποτέ και λιγότερο τρελό από την πρώτη μέρα. Το βράχο που άφησες μονάχο.
Καλημέρα.
Ήταν καιρός να μάθουμε πως η αγάπη είναι κουβέντα που λέγεται στα καφενεία κάτω απʼ τη μύτη μας. Είναι λόγια που αντιστοιχούν σε αέρα. Είναι σκέψη που δεν συνοδεύεται με καμία ενέργεια. Είναι όσα θέλουμε να επιβάλλουμε μπας και σταματήσει ο άλλος να αναπνέει. [πρόσεχε μην πεθάνει τελείως…ίσα που θα τραβάει λίγο αέρα και μετά τσουπ!...μηδέν]
Καλημέρα.
Δεν υπήρξα εύκολο μήνυμα πληκτρολογίου από μια άλλη ήπειρο. Δε μίλησα ποτέ με καμία άλλη ήπειρο. Δεν ήξερα καν ότι υπάρχει αυτή η άλλη ήπειρος… και ξάφνου ακούγεται η ειδοποίηση νέου μηνύματος με ωραία λόγια από την άλλη άκρη του κόσμου. Και έχεις το θράσος να με κατηγορείς ότι δε λέω ψέματα; Συγχαρητήρια μανδάμ τα καταφέρατε καλά , έχετε λύσει όλους τους γρίφους , που τα μάθατε όλα αυτά;
Καλημέρα.
Θα ʽρθει καιρός που θα νιώσεις υπεύθυνος για όλα όσα δεν έκανες και για όλα όσα εκτίμησες. Δε θέλω να το περάσεις αυτό. Θα νιώσεις πιο άσχημα από αυτό που δήθεν ένιωσες τώρα. Έχεις δει ποτέ πειρατή να λέει την αλήθεια στον παπαγάλο του; Απάτη να γίνεται χωρίς σχέδιο; Απιστία χωρίς αρχή; Σας παρακαλώ κύριε μου περάστε έξω!!
Καλημέρα
Ώρες ώρες αναρωτιέμαι πότε θα ηρεμήσουν τα πράγματα. Δεν αντέχω άλλο. Να πάμε βόλτα στα χιόνια να δούμε το συρμό να περνάει ηλιόλουστος. Να πάμε σε μέρη που μόνο εγώ δεν ήθελα να πάω. Να ξεκινήσουμε για δουλειές δικές μου με το ζόρι. Να χαρούμε τα νησιά και τα κάστρα μας, τα σύκα στην αυλή και τις τεκίλες στις ταράτσες. Να ρθει η ώρα που θα μαλώσουμε σε πιτσαρία. Εκείνη η μέρα που θα σε πάω σε λιμάνι μπας και επιτέλους συναντηθούμε.
Καλημέρα.
Για 18η μέρα καλημέρα. Άκουσα ότι αγάπη είναι να το λες. Μόνο να το λες. Δε χρειάζεται τίποτα άλλο. Μην προβείς σε άσκοπες ενέργειες . Μια κουβέντα είναι πες τη να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Δε με γνώρισε ποτέ κανείς σας. Τυχαία βρεθήκαμε , τυχαία ζήσαμε , τυχαία και τώρα σου γράφω. Ρίχνεις ζάρι , κάθεται ζάρι και ύστερα πληρώνεις. Πάντα πληρώνεις και ο σώζων εαυτό σωθήτω . Και ακόμα κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις;
Καλημέρα.
Το κακό σε αυτή τη μέρα είναι ότι δεν κατάλαβες τίποτα. Απλά ήθελες. Τώρα τώρα τώρα!! Σου γράφω από το μετά , από το λίγο αργότερα για να δεις ότι υπάρχει ζωή και στο μέλλον του «τώρα». Για ότι δείτε και ότι ακούσετε μη ζητήσετε εξηγήσεις. Θα ναι ο θόρυβος και όχι το σπάσιμο.
Καλημέρα.
Ακόμα ζωντανός με άσχημο όνειρο περιμένω να με δεχτεί η γιατρός μπας και γλιτώσουμε και αυτή τη φορά. Το προαίσθημα είναι άσχημο και η εικόνα χειρότερη. Έχει αρχίσει να νυκτώνει νωρίς και φοβάμαι να κατέβω στο λιμάνι απόψε. Κάνουν έργα οι φωτιές στην προβλήτα και δε με πολύ θέλουν οι φίλες τους. Να προσέχετε όλοι σας αυτές τις φίλες τους. Μπορεί να σας κάψουν προτού έρθει η επόμενη μέρα. Έλεος με τα φαντάσματα. Άμα ζήσω και απόψε θα πάω να καώ. Οριστικά μόνο να ζήσω.
Καλημέρα.
Σε λίγες ώρες φεύγω. Θα σου στέλνω πάζλ από τα μέρη που δε θα φτάσω ποτέ. Στο διάολο τα Παρίσια και τα προάστιά του. Θα γεμίσει ο κόσμος κομμάτια πάζλ και τότε ο καθένας θα είναι μόνος του με ένα χάρη και μια χάρη... την έσχατη λύση. Χαχαχα…σε λίγες ώρες φεύγω και δεν έχω πακετάρει ούτε τα βασικά αποκαΐδια…και γω λείπω…