Είναι στιγμές που θα έπρεπε να βρίζω. / Αυτό ήταν.

[pleiades]

Ναι η ζωή είναι ωραία,
αλλά την έχει βγάλει άλλος γκόμενα.

Κάπου το έχω ακούσει αυτό
απο παλιά μου έρχεται, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ.

[pleiades]

Ναι η ζωή είναι ωραία,
αλλά την έχει βγάλει άλλος γκόμενα.

Κάπου το έχω ακούσει αυτό
απο παλιά μου έρχεται, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ.

[pleiades]

[quote="pleiades"][/quote]
πήγε να γραφεί δευτερη φορά το μήνυμα λες και ήταν καμιά σοφία...

[pleiades]

Τελικά γράφτηκε δεύτερη φορά και τρόπο να το σβήσω δε βρήκα.
Ξέρεις κανείς να μου πει πως διαγράφονται οι μαλακίες;
Για το φόρουμ μιλάω, για τις άλλες ξέρω πως δε διαγράφονται. Τις πληρώνεις ακριβά.

[epsilon]

κι αν κάθε βήμα το πληρώνεις ακριβά, κι αν οι γκόμενες είναι φτηνές ή ακριβές, κι αν η ζωή όταν σου βγει γκόμενα είναι πάμφηνη, να το ξέρεις, αγαπημένε μου αστερισμέ, το κάθε βήμα έχει μια μικρή φωτιά μέσα του και καίει το πεπρωμένο. λάθος ξελάθος, ό,τι έζησες, αξίζει. είναι το νόημά σου και επεξεργάσου το.
βλέπεις;
κι εγώ μαλακία μπορεί να είπα, αλλά χωρίς επίγνωση. είναι κι αυτό κάτι το απελευθερωτικό...
(να δούμε αν βγει δυο φορές!)

[ΜνχκςΛκς]

μήπως και η δεοντολογία μπορεί να σοβαρεφτεί με τέτοια θέματα (στις ανθρώπινες σχέσεις)...
προσωπική μου γνώμη.

καλη μου, Ε

χτες, λυνοντας πολυ=πλοκες=>εξισωσεις, καταφερα να εντοπισω σε ποιο σημειο του γαλαξια "κρυβονται" ευπλαστα ευθυγραμμα τμηματα που ως γνωστον, ειναι τα δομικα στοιχεια του σιδερενιου μας αλφαβητου. ειναι σε εναν κρεμαστο κηπο στο 3ο φεγγαρι του πλανητη Δ(ελτα). Αν θες μπορω να σου δανεισω τον κλωνο μου, να σε παρει απο το χερι, να σε οδηγησει εκει, να ξεθαψεις το δικο σου ευθυγραμμο τμημα που σκουριαζει θαμενο κατω απο τη μαυρη γυαλιστερη χλοη. θα σου ζητηθει ομως να εγκαταλειψεις τα σανδαλια σου, την ασαφεια και το τσαντόρ σου μπροστα στην καγκελόπορτα.
ακριβως διπλα στον νιπτηρα..

Αξιζει ομως τον κοπο.

Σκεψου οτι με το 'ευρημα' σου θα καταφερεις να παρακαμψεις το πολυ πολυ επιπονο σταδιο Ζ(ητα) και το ανηθικο Η(τα) και να μεταλλαχτεις απευθειας σε κυριαρχο Θ. Ονειρεψου προοπτικες: αντις Ζ)ωη, να ζητιανευεις και να σκονταφτεις απο Η(ττα) σε ήττα μαγικη μεταπτωση σε Θ)εα, θυτη,!


υ.γ.: η προσφορα ισχυει μεχρι τελους σαιζον, μετα θα ερθει η διαστημικη γαλερα "Τελεστώ", στη δευτερη και τελευταια της περιστροφη γυρω απο τον εαυτο μου και θα φυγω γαι το πλανητη Κρονο.
---
ΜνχκςΛκς απο την ζωνη αστεροειδων Β)ήτα

[Επισκέπτης]

αγαπητέ μοναχικέ λύκε, που δικαίως ίσως δε δέχεσαι κανένα φωνήεν εξαιτίας της σχέσης των φωνηέντων με εκείνο το 'ψιλήν φωνούλα έβγαλε' και την έκβασή του στα δημοτικά άσματα
ευχαριστώ γι'αυτά που γράφεις.
εδώ και χρόνια υποπτεύομαι πως πρέπει να πλησιάσω τον νιπτήρα.
η μπόχα στην ψυχή μου έχει φτάσει σε κάποιο οριακό σημείο.
πρέπει να βγάλω τα σανδάλια με τα δέρματα και τις περγαμηνές. να ματώσω απέξω. μου είναι δύσκολο, το ομολογώ. ίσως έτσι να μπορώ να αναζητήσω το όνομα και τον ορισμό πέραν του νικ, και να κατευθυνθώ στον σωστό αστερισμό μου. (ούτως ή άλλως, είμαι και λίγο -τουλάχιστον- ούφο). να μπορέσω δηλαδή να δώσω ορισμό και να ορίσω τον εαυτό μου. αφού δεν μπορώ να το κάνω, σου ζητάω να κάνεις μια ευχή για μένα: σούροντάς μου τα πιο χοντρά για να καταλάβω καλύτερα, να ευχηθείς για κάτι:
ας μην έχω βρει ακόμη τίποτα, τουλάχιστον, να μπορώ να δίνω κάτι στους άλλους. αυτό το κάτι μπορεί να είναι και η καλλιέργεια της ευσπλαγχνίας στην ψυχή τους. ζήτα, ζήτα...
υπογραφή : μαϊντανός (ε-)ψιλο(ν)κομμένος.



θα ξαναδιαβάσω με μεγαλύτερη νηφαλιότητα αυτά που έγραψες. με απασχολούν και αλλού αυτά που έχεις γράψει.
αλλά το μυαλό σήμερα είναι θολό. εχτές φάγαμε σε μια ταβέρνα, και ήπιαμε άσπρο κρασί. ήθελα κόκκινο, μα δεν τόλμησα να το πω.
γαι-νικ-ά, άστα να πάνε.
στην πραγματικότητα όλοι τραβάμε ζόρι. καλή σας μέρα.

[than sigma]

γρΑμμΑ επτά από μια σειρά γρΑμμΑτων επι του πραγματικού μου

κάνε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός...με φωνή δαπίτη ιδρωμένου στο μικρό αμφιθέατρο σκέψου το..δίπλα του εκείνη η μελαχρινή η ψηλή με το ωραίο σώμα από τη Λάρισα ...να υπόσχεται μια ωραία βράδια..ο Τάκης καθισμένος πάνω στο έδρανο κάπου ψηλά στη μέση , κάτω από τους προβολείς τους μεγάλους, να τη χουζουρεύει και να σκέφτεται τη συμφιλίωση Βόλου-Λάρισας μετά από τόσα χρόνια έχθρας...στο μεταξύ..μπαίνει και ο Ισάμ πάντα χαμογελαστός "πω πω κωαακιιιι" και ο Τάκης λες και περίμενε την πρώτη κουβέντα του Παλαιστίνιου φίλου να κουνάει δεξιόστροφα το δεξί του χέρι με παλάμη ανοικτή ενενήντα μοιρών και σφίγγοντας τα χείλη του κλείνοντας στιγμιαία τα μάτια του, θέλοντας απλά να επαυξήσει τα λεγόμενα του προλαλήσαντα.
Αριστερά κάτω κάπου στη μέση κάθεται η Ιωάννα.η Ιωάννα της πρωινής μπουγάτσας στην Καμάρα..του απρόοπτου μπαμ στο πάρτι στο Γεωπονικό..και του Ποσειδίου [Τότε δεν ήξερε ότι την κοιτάγαμε καν....] ..προσπαθούσε να στρίψει ένα τσιγάρο, από ένα κίτρινο μισοάδειο ολντ χόλμπορν, βιαστικά ενώ παράλληλα κρατούσε σημειώσεις για τα λεγόμενα του δαπίτη [ενός από τους καινούργιους που μάθαιναν στην πλάτη μας]...για να πάρει το λόγο ύστερα και να δευτερολογήσει σαν κάτι να της έλεγε ότι θα την ακούσουν...ρίχνοντας καμιά κλεφτή ματιά προς τα πάνω..την ώρα που ο Ισάμ μιλούσε με το Σπανό και τη Νίκη από την Καστοριά για την Οικονομετρία ΙΙ και πως κατάφεραν να αντιγράψουν από εκείνο το φίλο της Νίκης που δεν την πήδηξε ποτέ όπως έλεγε...Ο Χατζηλίδης ως συνήθως προσπαθούσε να γνωρίσει καλύτερα έναν άξιο τότε οικονομολόγο το Γιάννη [από τα περίχωρα της πόλης] που ενώ δεν είχε πολλά μαλλιά και έδειχνε λίγο χαζούλης ήταν για το Χατζηλίδη μια καλή γνωριμία ..για καλή αντιγραφή!
Κάπου στην αίθουσα ανάμεσα στον καπνό και το εκτυφλωτικό των δυο μεγάλων προβολέων πίσω από τον Τάκη που συνέχιζε να οπτικοποιεί την ένωση Βόλου-Λάρισας οι δυο δόξες των ρεμπετάδικων και εκ των νέων αποκτημάτων του Πολυτεχνείου [όπου φτιάχνει και καλύτερο καφέ στον όροφο στη μισή τιμή από τη Μαύρη Γάτα άλλωστε]..η μελαχρινή ʼννα και η ακόμα ξανθιά Γιώτα να έχουν βάλει τα πόδια διπλωμένα σταυροπόδι πάνω στο κάθισμα έχοντας στα πόδια τους πεταμένες τις τσάντες τους ...μόλις είχαν φτάσει από το αρχηγείο των μεγίστων κονδόρων και με απόλυτη μυστικότητα μετέδιδαν στα λοιπά μέλη του Κραχ τη γραμμή που είχε επικρατήσει εκεί λίγο πριν..τελικά "κάποιος" μίλησε καταπληκτικά και πείστηκε ο κόσμος και ψήφισε 350 έναντι 279 υπέρ της συνέχισης της κατάληψης...η Γιώτα έχει αρχίσει να βαριέται ήδη μέσα εδώ..και η ʼννα ψάχνει βιαστικά μέσα στην ακατάστατη τσάντα της τα φιλτράκια για να ανάψει το τσιγάρο της...αυτό είναι δείγμα ότι θα πάρει το λόγο όπου να ναι..όχι όχι ...είναι σίγουρο...ας ελπίσουμε να μιλήσει σωστά και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα...ωπ ωπ...σηκώνεται με ένα πέταγμα απότομο ..σχεδόν γυναικείο σε ερωτική περίπτυξη πενταήμερης, κάνοντας θόρυβο το κάθισμα αφού είναι με έλασμα και κλείνει μόνο του...σηκώνεται απότομα και υψώνει το δεξί της χέρι για να πάρει το λόγο έχοντας στο αριστερό το στριφτό με σπασμένο καρπό προς τα κάτω δείχνοντας με την καύτρα του τσιγάρου το χιλιοχαραγμένο έδρανο [εκεί μάλιστα έγραφε "γαμιέται η Θρύλος και ο Πειραιάς" αλλά καλύτερα να το ξεχάσουμε αυτό] λες και με έναν αυθόρμητο τρόπο ήθελε να πει "ή θα με ακούσετε ή θα βάλω φωτιά εδώ μέσα"...
Θα μπορούσε να ήταν 15 Μαΐου 2001..αλλά ποτέ δεν άναψε φωτιά και άρα δεν είναι.

είσαι καλύτερα τώρα; εννοείται ότι μόλις το έγραψα γιατί έτσι μου βγήκε αν και δε χρειάζεται να το σχολιάσεις.
καλά να περάσεις.να προσέχεις!
πολλά φιλιά
ΘΑν