ιστορίες για βατράχια ή βατράχους!

[aeras]

NON NON NON

Η γατουλα ητανε η Αλικη βουγιουκλακη
και ο βατραχος ο Βλασης Μπονατσος

σορυ φιλη απο νιγηρια , στο χαλασαμε το παραμυθι.

----------
με θυμασαι ειμαι Ο BOUANA MOU LOKO , κυνηγουσαμε βατραχια στον νιγηρα

[skiaxtro]

Επειδη ειμαι ορθολογιστής ανθρωπος....και δεν εμπιστευομαι τις απλές κουβεντες....Μ αρεσουν οι αποδειξεις....
Εστησα ενα πειραμα:
Παιρνουμε 956 βαταχους.
Τους χωρίζουμε σε 2 ομάδες αποτελούμενες απο (μισο να βγαλω κομπιουτερακι) απο 478 βατραχους η καθε μια.
Τη μια ομαδα την πλενουμε και την αρωματιζουμε.Προηγουμενως την εχουμε ταισει καλά για μέρες...για να παχυνει.Γενικώς της κανουμε ολα τα χατήρια.
Η αλλη ομαδα την αφήνουμε ως εχει στην λιμνη της.Αυτή είναι ο μαρτυρας του πειραματος.
Ακολουθως παιρνουμε τις 2 ομαδες .
Στηνομαστε σε ενα ασπρο τοιχο...και ξεκιναμε να εκτοξευουμε εναν ενα τους βατραχους.Αρχικα τους καλοζωισμένους και μετα τους μαρτυρες...


Αποτελεσμα:
Κανεις απο τους 956 βατραχους δε μεταμορφώθηκε σε πριγκιπα.Ουτε οι καλοζωισμενοι,ουτε οι αγριοι.
...αλλα αποκτησαμε εναν ωραιο κοκκινοπρασινο τοιχο...

Μηπως εφταιγε που δεν τους φιλησα;
βαριεμαι ομως να φιλησω 956 βατράχια (ασε δε που σιχαινομαι κιολας!)

[epsilon]

οι βάτραχοι έκαναν απεργία γιατί ήταν καθηγητές και δεν τους αρέσει η αξιολόγηση.
αυτό είναι όλο σκιάχτρο, και βάλε το κομπιουτεράκι σου στη θέση του.

[Rose_Tattoo]

Ελπίζω να φροντισες να ηταν λειασμενος ο τοιχος για να αντανακλα καλυτερα την κοκκινοπρασινη μαζα πανω του

Φαντασου ομως ολη αυτη την αηδιαστικη μαζα να κυλουσε, να κατεβαινε, και να χυνοτανε στο πατωμα και σε κλασματα να μεταμορφωνοτανε σε ενα και μονο βατραχακι..

Για ριξτου τωρα ενα φιλι να δουμε θα γινει πριγκηπας ή θα μεινει ενας αιωνιος αηδιαστικος χοντρο-βατραχος?

[trueseeker]

Αν και σκόρπιες οι πληροφορίες, κι αμφίβολο το αποτέλεσμα του πειράματος, συνοψίζω :

Στον ποταμό Νιγηρα ζούσε ένας τεράστιος κροκόδειλος, που αφού έφαγε όλα τα βατράχια, καραδοκούσε τα μικρά, όμορφα κορίτσια. Μια μέρα, λοιπόν, που ο BOUANA MOU LOKO έκοβε βόλτες με την μικρή του φίλη Αμίνα, ο κροκόδειλος της επιτέθηκε. Ο BOUANA MOU LOKO μ' ένα φύσημα από τα γερά του πνευμόνια έριξε το τέρας πάνω στο βατραχότοιχο του εργαστηρίου της σκιάχτρου. Η τάξη επανήλθε στον ποταμό και μαζί της επέστρεψαν και τα βατράχια...
Τότε ήταν που η πανέμορφη πριγκήπισσα έβαλε στο μάτι τον καλοθρεμμένο βάτραχο. Αφού ετοιμάστηκε τον πλησίασε ζητώντας του μια λίμα. Ο αφελής βάτραχος, παρασυρμένος από τη γοητεία της και αγνοώντας το πόσο γάτα ήταν, τεντώθηκε στα πισινά του πόδια διεκδικώντας το λυτρωτικό φιλί της. Η μεγαλειότητά της έβγαλε τα νύχια της και ξέσκισε την τρουλωτή κοιλιά του....
Όμως, ο γερο-μάγος ΜΟΥΚΟΥΚΟΥ παρακολούθησε την αδικία και της έστειλε την κατάρα του μ' ένα σκατζόχοιρο. Η πριγκήπισσα έπεσε στην παγίδα του. ʼγγιξε τον σκατζόχοιρο, τρυπήθηκε από ένα αγκάθι του και η κατάρα ελευθερώθηκε ....
Η πριγκήπισσα αγαπούσε πια μόνο το πράσινο .... γιατί το μαύρο δεν έφτανε για όλους.

...... που να αρχίσουν κι οι ζέστες!

[skiaxtro]

...( Ημουνα με τον καφε στο χερι οταν ειδα την εικονα αυτηνής της κοκκινοπρασινης μαζας να οδευει προς τα κατω στον τοιχο.....και το στομαχι μου ανηφορισε προς τα πανω...προς τον λαιμο.....ιιχχ).

...και εσκυψα να τον φιλήσω...και μου ψυθιρισε οτι ποτε δεν ονειρευτηκε να γινει πριγκιπας...αλλα το ονειρο του ηταν να γινει καθηγητης ......
...και τον ξανακοπανησα στον τοιχο.......


Καλημερα

[Rose_Tattoo]

Σκιαχτρο...

ΚΑΛΑ τον εκανες.....

Ελπιζω αυτη τη φορα να εγινε χαλκομανια

Τωρα μπορεις να πουλησεις τον μεταμοντερνο πινακα σου στον Ασπικ. Θα τον βαλει απεναντι απο τα γουρουνια να τους κοπει η ορεξη.. Εκεινού, απ ο,τι φαινεται, τωρα τελευταια του ειναι πεσμενη, (η ορεξη και οχι μονο), ενεκα του πεπονακίου που καταβροχθιζει....

Λιγος ηλιος βγηκε και τσουπππ ολοι μας αρχισαμε να δημιουργουμε..

Τελικα με τιποτα δεν μπορουμε να γινουμε Αγγλοσαξωνες παιδια...

[aspic]

Έψιλον,άν πετάξουμε ένα βάτραχο στο τοιχο,μιά λειωμένη πράσινη βατραχόμαζα θα πάρουμε.
Όσο πιο βίαιη είναι η εκτόξευση,τόσο πιο αληθινή θα είναι η πράξη και τόσο πιο βάτραχος, ο βάτραχος.
Τα πράγματα όπως μας τα λέτε παραμένουν αντικειμενικά-αληθινά,αλλά για να γίνει ο βάτραχος πρίγκηπας χρειάζεται το ψέμμα, την υποκειμενικότητα της αγάπης,το φιλί.

Μας είπατε βέβαια,ότι τι αξία έχει μιά αγάπη που ειναι καταναγκαστική.
Θα φιλουσε ποτέ η πριγκήπισα τον βάτραχο άν δέν του ήταν υποχρεωμένη και είναι πραγματική αγάπη αυτό;
Προφανώς ο παραμυθάς θέλει να πεί, πως πρώτα αναγκαζόμαστε να αγαπάμε και μετά αγαπάμε πραγματικά.
Ότι λέει και η αλεπού στον μικρό πρίγκηπα δηλαδή,ότι πρώτα πρέπει να συνηθισουμε την αγάπη και μετα΄να αγαπήσουμε.
Τι νόμιζες εσύ έψιλον;
Έτσι είναι η αγάπη;
Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω και όποιον βρώ στον δρόμο μου τον αγαπάω;
ʼμ δέν είναι έτσι..

Σκιάχτρο , πάψε επιτέλους να κοπανάς και να ξανακοπανάς βατραχόμαζες στο τοίχο και βοήθησε με,εσύ που είσαι και του επιστημονικού να στήσεις και για μένα ένα πείραμα;
Να πάρουμε αντί για βατράχια,956 πεπονάκια σούπες και να τα χωρίσουμε σε δύο ομάδες,αποτελούμενες από 478 πεπονάκια η κάθε μία.
Την μία ομάδα να την αυγοκόψουμε,να την αλατίσουμε και γενικώς να την νοστιμίσουμε.
Την άλλη ομάδα να την αφήσουμε στην κατσαρόλα ώς έχει.
Αυτή θα είναι ο μάρτυρας του πειράματος.
Ακολούθως θα πάρουμε τις δυό ομάδες,θα στηθούμε σε έναν άσπρο τοίχο και θα αρχίσουμε να εκτοξεύουμε τις σούπες πεπονάκια.
Πρώτα τις νόστιμες τις αυγοκομένες και μετά τους μάρτυρες τις απλές.
Τι λές βρε σκιάχτρο;
Κάποια σούπα δέν θα μεταμορφωθει σε γαρίδες,σε χταπόδια ή σε αχινούς,να μήν ξοδευόμαστε για την καθαρη δευτέρα; (ταραμοσαλάτες δέν θέλω γιατί έχω φάει ήδη πολλές).

Τι στο διάολο,956 σούπες πεπονάκια είναι αυτά,κάποιο δέν θα φιλοτιμηθεί να μας αγαπήσει και να βγαλει λέπια και ουρά;

(εσύ λεφτά,άρχοντα κουκουρούκου που μένεις και στην εκάλη,ρίξε αστακούς στο τοίχο μπάς και σου κάτσει καμμιά πόρσε καρέρα παλιοπλουτοδημοκράτη).

Την πειραματική αγάπη μου
άσπικ

ΥΓ Εσεις οι πριγκηποπούλες φιλάτε και κανένα βατράχι και την βολεύετε.
Εμείς τα ...πριγκηπόπουλα τι πρέπει να φιλήσουμε άραγε για να μας κάτσει καμμιά όμορφη πριγκήπισσα;
(κουήν μη πεις αυτό που σκέφτεσαι,γιατί θα σου ρίξω διαδικτυακό πιπέρι στο στόμα)

Και αφού όλοι μας εδώ μέσα,πριγκηποπούλες και πριγκηπόπουλα είμαστε,γιατί να καθόμαστε να φιλάμε τα άμοιρα τα ζωάκια και μετά να τα εκτοξεύουμε στους τοίχους και δέν φιλάμε κατευθείαν ο ένας τον άλλον;
Σάματι δεν είμαστε καλά..δέν είμαστε καθόλου καλά!!

[Druuna (...ex Queen)]

<<Και αφού όλοι μας εδώ μέσα,πριγκηποπούλες και πριγκηπόπουλα είμαστε,γιατί να καθόμαστε να φιλάμε τα άμοιρα τα ζωάκια και μετά να τα εκτοξεύουμε στους τοίχους και δέν φιλάμε κατευθείαν ο ένας τον άλλον;>>

Μπάμπης σπίκινγκ...




Πώς το τρί, πώς το τρί, πώς το τρίβουν το πιπέρι (δις)
πώς το τρίβουν το πιπέρι του διαβόλου οι καλογέροι (δις)

Με, μουρέ, με μουρέ το γρόθο τους το τρίβουν
Με το γρόθο τους το τρίβουν και το ψιλοκοπανίζουν
Τρί, μουρέ, τρίψε το, ξετρίψι το, ψιλοκοπανίστι το

Πώς, μωρέ, πώς το τρίβουν του πιπέρι
Πώς το τρίβουν το πιπέρι του διαβόλου οι καλογέροι;

Με, μουρέ, με το γόνατο το τρίβουν και το ψιλοκοπανίζουν
Τρί, μουρέ, τρίψε το, ξετρίψι το, ψιλουκοπανίστι το...



























(έλα Μπάμπη μου να σε φιλήσω...)

(μμμ... καλέ τι φιλί ήταν αυτό... εκτοξεύτηκα..!!!)

[trueseeker]

Ωραία "τραγουδάς", καρδιά μου! Έτσι να συνεχίσεις .... εικονικές πραγματικότητες, ....πληκτρολογιακοί έρωτες, .... αλήθειες και ψέμματα,...

Πάντως, εγώ το φιλί σου το πήρα! Και δεν με πειράζει καθόλου που ήταν "μηχανικό" (ή μήπως το αμήχανο θα ήταν καλύτερος χαρακτηρισμός; )

Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν έχουν ακόμα γραφτεί παραμύθια για διαδυκτιακούς πρίγκηπες που μεταμορφώνουν αποσβολωμένους πιθήκους ...

Τελικά, όμως, δεν έχουν σημασία ούτε τα σχήματα, ούτε τα χρώματα, ούτε τα αρώματα (ακούς εσύ α-σχημούλα; ). Το δώρο κρατάτε ή το περιτύλιγμα;
Η ουσία βρίσκεται κάτω από αυτά. Η ουσία είναι η λάμψη, η ακτινοβολία, που προσδιορίζει το μέγεθος της αγάπης. Ναι, καταναγκαστική είναι. Όχι, όμως, επειδή κάποιος την απαιτεί ή την εκμαιεύει. Είναι καταναγκαστική γιατί μας πλημμυρίζει, μας αναγκάζει να την προσφέρουμε, να την μοιραστούμε, μήπως και μπορέσουμε να αναπνεύσουμε. Κι είναι πάντα πραγματική, είτε μεταφέρεται μέσα από τηλεφωνικά σύρματα (έγραψες πάλι, καλή μου!!!!), είτε από πληκτρολόγια, είτε από στόματα δια ζώσης. Η μόνη διαφορά είναι ότι, εδώ τα μάτια μας δεν συνηγορούν στην αλήθεια της.... και έτσι μας κατηγορούν ότι ψευδόμαστε. Βλέπεις, ότι δεν μπορούν να το αγγίξουν, προσπαθούν να το ρίξουν .... σοφός ο Αίσωπος!

Η πραγματικότητα, εικονική και μη, αλλάζει. Και αυτό δεν είναι μόνο μια "αισιόδοξη" ευχή, αλλά γεγονός. Αν δεν μπορείς να το δεις, καρδιά μου, απλά εθελοτυφλείς. Αλλάζει, γιατί οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. 'Οταν θελήσουν. Καλά κάνει ο "αισιόδοξος" φίλος μου, και μας το θυμίζει συνέχεια : "ουδείς άκων ακείται".

Συμφωνώ μαζί σου "μοναχικό" μου πειραχτήρι ( ). Μπορούμε και να σκεφτόμαστε και να ονειρευόμαστε. Οι λειασμένοι τοίχοι μας αντανακλούν ο ένας τις σκέψεις και τα όνειρα του άλλου ... και είναι εντελώς, μα εντελώς υπαρκτοί.

Υ.Γ.1 Sorry για την τρία σε ένα απάντησή μου. Ημείς αι αδαείς νοικοκυραί έχωμεν ελάχιστον χρόνον το Σαββατοκύριακο.

Υ.Γ. 2 ...δεν άλλαξε, που δεν άλλαξε η φάτσα μου με το φιλί. Ας γινότανε τουλάχιστον ο κώλος μου σαν της κουήν! (Παρεπιπτόντως, ρε συ συννεφένια, συμμαζέψου! Θα αναγκάσεις τον κούκο μου να μετονομαστεί σε ΜΟΥΕΚΑΝΕΚΟΥΚΟΥ )
... Αμ τι νόμιζες, γεροπαράξενέ μου; θα τη γλίτωνες έτσι;