Ωραία "τραγουδάς", καρδιά μου! Έτσι να συνεχίσεις .... εικονικές πραγματικότητες, ....πληκτρολογιακοί έρωτες, .... αλήθειες και ψέμματα,...
Πάντως, εγώ το φιλί σου το πήρα!

Και δεν με πειράζει καθόλου που ήταν "μηχανικό" (ή μήπως το αμήχανο θα ήταν καλύτερος χαρακτηρισμός; )
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν έχουν ακόμα γραφτεί παραμύθια για διαδυκτιακούς πρίγκηπες που μεταμορφώνουν αποσβολωμένους πιθήκους ...
Τελικά, όμως, δεν έχουν σημασία ούτε τα σχήματα, ούτε τα χρώματα, ούτε τα αρώματα (ακούς εσύ α-σχημούλα; ). Το δώρο κρατάτε ή το περιτύλιγμα;
Η ουσία βρίσκεται κάτω από αυτά. Η ουσία είναι η λάμψη, η ακτινοβολία, που προσδιορίζει το μέγεθος της αγάπης. Ναι, καταναγκαστική είναι. Όχι, όμως, επειδή κάποιος την απαιτεί ή την εκμαιεύει. Είναι καταναγκαστική γιατί μας πλημμυρίζει, μας αναγκάζει να την προσφέρουμε, να την μοιραστούμε, μήπως και μπορέσουμε να αναπνεύσουμε. Κι είναι πάντα πραγματική, είτε μεταφέρεται μέσα από τηλεφωνικά σύρματα (έγραψες πάλι, καλή μου!!!!), είτε από πληκτρολόγια, είτε από στόματα δια ζώσης. Η μόνη διαφορά είναι ότι, εδώ τα μάτια μας δεν συνηγορούν στην αλήθεια της.... και έτσι μας κατηγορούν ότι ψευδόμαστε. Βλέπεις, ότι δεν μπορούν να το αγγίξουν, προσπαθούν να το ρίξουν .... σοφός ο Αίσωπος!
Η πραγματικότητα, εικονική και μη, αλλάζει. Και αυτό δεν είναι μόνο μια "αισιόδοξη" ευχή, αλλά γεγονός. Αν δεν μπορείς να το δεις, καρδιά μου, απλά εθελοτυφλείς. Αλλάζει, γιατί οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν. 'Οταν θελήσουν. Καλά κάνει ο "αισιόδοξος" φίλος μου, και μας το θυμίζει συνέχεια : "ουδείς άκων ακείται".
Συμφωνώ μαζί σου "μοναχικό" μου πειραχτήρι (

). Μπορούμε και να σκεφτόμαστε και να ονειρευόμαστε. Οι λειασμένοι τοίχοι μας αντανακλούν ο ένας τις σκέψεις και τα όνειρα του άλλου ... και είναι εντελώς, μα εντελώς υπαρκτοί.
Υ.Γ.1 Sorry για την τρία σε ένα απάντησή μου. Ημείς αι αδαείς νοικοκυραί έχωμεν ελάχιστον χρόνον το Σαββατοκύριακο.
Υ.Γ. 2 ...δεν άλλαξε, που δεν άλλαξε η φάτσα μου με το φιλί. Ας γινότανε τουλάχιστον ο κώλος μου σαν της κουήν! (Παρεπιπτόντως, ρε συ συννεφένια, συμμαζέψου! Θα αναγκάσεις τον κούκο μου να μετονομαστεί σε ΜΟΥΕΚΑΝΕΚΟΥΚΟΥ

)
... Αμ τι νόμιζες, γεροπαράξενέ μου; θα τη γλίτωνες έτσι;