Δε φτιαχνουμε ενα ραδιοφωνο , να τα λεμε αυτα λαιβ και μετα μουσικης , λεω γω .
Γιατι , για να ακολουθησω και την προτροπη του ασπικ ,το νετ ειναι μεσο και οχι σκοπος . Ο σκοπος ειναι η ουσια .
Ακουω ωραια μουσικη , τζιτζικια και αυτοκινητιστικα περασματα , βλεπω ουρανο με γραμμες , βουνο , λιγο πρασινο και πολλη θαλασσα , και χαιρετω γιατι σε πολυ λιγο θα γεμισει ο κοσμος ωραια πιτσιρικια και οχι μονο .
ας γράψουμε ιστορίες
Σφηνακια!
από _Είμαι ο Χούλκ_ » Τετ Αύγ 27, 2008 9:43 pm
μα καθόλου
καθόλου ενθουσιασμός.
Τι υπάρχει;
Αιδώς (η αιδώς ,της αιδούς κ.ο.κ) ;
Ενοχή (η ενοχή,της ενοχής ,οι ενοχές κ.ο.κ);
Απογοήτευση;
Δε σκοτώνουν τα μπλογκΣ
όταν γεράσουν,
όταν ερημώσουν
όταν δεν περάσουν τα τεστ
Τ'αφήνουν ως έχουν μέχρι να πνιγούν τα ίδια στη λήθη.
υγ.1
(εΝ-Τάξει, δεν αναφέρομαι στην πλειοψηφία των ιντερνετικών σημειωματαρίων)
υγ.2.
Ζέστες.
καθόλου ενθουσιασμός.
Τι υπάρχει;
Αιδώς (η αιδώς ,της αιδούς κ.ο.κ) ;
Ενοχή (η ενοχή,της ενοχής ,οι ενοχές κ.ο.κ);
Απογοήτευση;
Δε σκοτώνουν τα μπλογκΣ
όταν γεράσουν,
όταν ερημώσουν
όταν δεν περάσουν τα τεστ
Τ'αφήνουν ως έχουν μέχρι να πνιγούν τα ίδια στη λήθη.
υγ.1
(εΝ-Τάξει, δεν αναφέρομαι στην πλειοψηφία των ιντερνετικών σημειωματαρίων)
υγ.2.
Ζέστες.
- _Είμαι ο Χούλκ_
από Mythos » Πέμ Αύγ 28, 2008 4:46 pm
epsilon έγραψε:τις ενοχές αφήστε τες. αυτές πάντα στον πληθυντικό είναι.
εγώ λέω να τις φορτώσουμε στους ενικούς!
που έχουν κι ωραία και εβ-υπόληπτα ονοματεπώνυμα μεσα σε ηχηρά σακκάκια.. (και άχαρα ταγεράκια βεβαίως..)
..να τους ρίξουμε και μια κλωτσιά στο πισινό, να πάνε στο διάβολο να πάνε. (οι ενοχές).
"με τι πόδια όμως, να τους ρίξεις κλωτσιά; έχουν οι συνένοχοι αβδηρίτες πόδια;"
"γιατί", θα μου πείς, "μήπως έχουν τα ηχηρά "σακκάκια" (και τα ταγεράκια) κώλο;"
γι αυτό σε πάω, που έχεις και μου λές.
εσύ με πάς;
ναι! με πάς! ξαπλωτό στο φορείο των λέξεων.
και με κάνεις βόλτες στη πόλη των πηθίκων μεσα στο ασθενοφόρο του Δηθεν.
με τη βρυχώμενη τηλεοπτική σειρήνα στη διαπασών.
και στα ετρζιανά να παίζει και να ξαναπαίζει η έκκληση "..ζητείται επειγόντως μια φιάλη περιφρόνηση ομάδας μηδέν ρέζους αρνητικό, για άμεση μετάγγιση σε κυνικό που αυνανίζεται, αραχτός στο πυθάρι του."
ΥΓ. παραξενη κι αφυσικη ετουτ' η ζεστη. αν δεν ηξερες από βαρομετρικά και συνδυασμούς αντικυκλώνων, θα έβαζες πάλι στοίχημα ότι το τρελό άρμα του φαέθωντα όπου ναναι θα εμπλακεί σε μετωπική με τα κλιματιστικά της θλιβερής και φαυλης πόλης, και θα προκαλέσει την μανία και την μήνιν του νεφεληγερέτη.
_]\/[_
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
-
Mythos - senior member
- Δημοσιεύσεις: 485
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 21, 2004 7:17 pm
από epsilon » Παρ Αύγ 29, 2008 11:13 pm
ρέζους αρνητικό και μηδέν.
αυτό το αίμα έχω.
μου έχουν δώσει αίμα, μπόλικο, μα εγώ μια μπουκάλα περιφρόνηση ζητούσα, όπως εσυ.
μα όσο κι αν μου 'διναν, δεν έσωνε η πεθυμιά του χάους.
για ένα χάος ζούμε ρε γαμώτω, ε ;
κάνει και πάλι ζέστη κι η ενοχή
με κουβαλάει και στις δικές σου λέξεις.
αλλά έχει πέτρες, αναπηδάει το φορείο, πέφτω, χτυπώ, λέω δεν πειράζει, και τρέχω να προλάβω.
ο ύπνος έχει φύγει.
θα πάρω ταξί μέχρι την άλλη στάση. αν δεν έχει κίνηση, θα γράψω και κανα ποίημα...
αυτό το αίμα έχω.
μου έχουν δώσει αίμα, μπόλικο, μα εγώ μια μπουκάλα περιφρόνηση ζητούσα, όπως εσυ.
μα όσο κι αν μου 'διναν, δεν έσωνε η πεθυμιά του χάους.
για ένα χάος ζούμε ρε γαμώτω, ε ;
κάνει και πάλι ζέστη κι η ενοχή
με κουβαλάει και στις δικές σου λέξεις.
αλλά έχει πέτρες, αναπηδάει το φορείο, πέφτω, χτυπώ, λέω δεν πειράζει, και τρέχω να προλάβω.
ο ύπνος έχει φύγει.
θα πάρω ταξί μέχρι την άλλη στάση. αν δεν έχει κίνηση, θα γράψω και κανα ποίημα...
όχι στη βία.
- epsilon
- e-missos master
- Δημοσιεύσεις: 3331
- Εγγραφή: Δευτ Δεκ 02, 2002 12:40 am
από Mythos » Δευτ Σεπ 01, 2008 10:09 am
epsilon έγραψε:πώς μυρίζει το τέλος;
Δεν μυρίζει το τέλος, είναι άοσμο, άχρωμο και διάφανο, σαν την ανυπαρξία που αναβλύζει από μέσα του. (Οι αρχές που κολυμπάνε στα ανείδωτα νερά της, είναι άλλη ιστορία).
Αλλά αν θες να υποθέσουμε ότι το τέλος έχει μια μυρωδιά, δεν θα σου χαλάσω το χατήρι.
"πως μυρίζει, λοιπόν, το τέλος;"
Το τέλος μυρίζει Παρελθόν!
ΥΓ. (να) τα λέμε..
_]\/[_
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
-
Mythos - senior member
- Δημοσιεύσεις: 485
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 21, 2004 7:17 pm
από Mythos » Τρί Νοέμ 04, 2008 7:10 am
..το "τέλος" μυρίζει κι επιστροφή.
περίεργο πράγμα αυτές οι μυρωδιές, που έρχονται, κανείς δεν ξέρει από πού, αλλά πάντως από μακρυά. έρμαιες οντότητες με αιθέρια θέληση. ευμετάβλητες! αλλάζουν χρώματα και κατεύθυνση εκεί που δεν το περιμένεις -άλλωστε, πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αλλαγή κάτι που περιμένεις να συμβεί; έτσι είναι θέμα ρευμάτων. ρευμάτων του αέρα, του πελάγους, της μνήμης. η μνήμη είναι ένας μικρός απέραντος ωκεανός κλεισμένος σε ένα χρονικό κουκούλι, ένα μυστηριώδες πέλαγος που αυλακώνεται από ρεύματα. τα ρεύματα που φέρνουν τις μυρωδιές. και τις επιστροφές.
περίεργο πράγμα αυτές οι μυρωδιές, που έρχονται, κανείς δεν ξέρει από πού, αλλά πάντως από μακρυά. έρμαιες οντότητες με αιθέρια θέληση. ευμετάβλητες! αλλάζουν χρώματα και κατεύθυνση εκεί που δεν το περιμένεις -άλλωστε, πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αλλαγή κάτι που περιμένεις να συμβεί; έτσι είναι θέμα ρευμάτων. ρευμάτων του αέρα, του πελάγους, της μνήμης. η μνήμη είναι ένας μικρός απέραντος ωκεανός κλεισμένος σε ένα χρονικό κουκούλι, ένα μυστηριώδες πέλαγος που αυλακώνεται από ρεύματα. τα ρεύματα που φέρνουν τις μυρωδιές. και τις επιστροφές.
_]\/[_
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
«..let us never regard a question as exhausted, and when we have used our last argument, let us begin again, if need be, with eloquence and irony.»
-
Mythos - senior member
- Δημοσιεύσεις: 485
- Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 21, 2004 7:17 pm
από epsilon » Τρί Νοέμ 04, 2008 7:33 am
το πρώτο σου...
το πρώτο σου ερωτικό άγγιγμα
όποτε κι αν έγινε
μυρίζει ξεπαρθένεμα και πάθος, έστω κι αν έρχεται σιγά σιγά, τόσο καλά προσχεδιασμένο για να λέγεται αυθόρμητο...
ερωτικό άγγιγμα η πρώτη επιθυμία να 'κολλήσεις' κάπου, να βρεις μια διέξοδο στην αναζήτησή σου, είτε αυτή είναι σωματική, είτε διερευνητική, είτε άρρωστη, είτε υγιής, είτε επιστημονική, είτε... είτε...
το πάθος.
το άλγος του παραπέρα.
η αγωνία.
κι οσμίζομαι παντού προσμονή.
την προσμονή του έρωτα ή του φόβου
της αρχής ή του τέλους.
η αρχή ευωδιάζει διαφορετικά.
στο τέλος οσμίζομαι τον άνθρακα, μαυρισμένο.
το πρώτο σου ερωτικό άγγιγμα
όποτε κι αν έγινε
μυρίζει ξεπαρθένεμα και πάθος, έστω κι αν έρχεται σιγά σιγά, τόσο καλά προσχεδιασμένο για να λέγεται αυθόρμητο...
ερωτικό άγγιγμα η πρώτη επιθυμία να 'κολλήσεις' κάπου, να βρεις μια διέξοδο στην αναζήτησή σου, είτε αυτή είναι σωματική, είτε διερευνητική, είτε άρρωστη, είτε υγιής, είτε επιστημονική, είτε... είτε...
το πάθος.
το άλγος του παραπέρα.
η αγωνία.
κι οσμίζομαι παντού προσμονή.
την προσμονή του έρωτα ή του φόβου
της αρχής ή του τέλους.
η αρχή ευωδιάζει διαφορετικά.
στο τέλος οσμίζομαι τον άνθρακα, μαυρισμένο.
όχι στη βία.
- epsilon
- e-missos master
- Δημοσιεύσεις: 3331
- Εγγραφή: Δευτ Δεκ 02, 2002 12:40 am
Επιστροφή στο ας γράψουμε ιστορίες
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες