Οχι, η λεξη που ψαχνουμε δεν ειναι ο 'Λογος'!

[feelgood]

συνεπικουρειται βεβαια και απο τον αλλο ιδιοφυη παραβολογραφο , εικονικο δικηγορο μπαϊκερ φιλγκουντ ο οποιος μαλλον δεν εχει δουλεια να κανει και ασχολειται με το φεϊμισσος στορυ

παρακαλώ να μη χρησιμοποιείται η λέξη "ιδιοφυής" αλλά μάλλον ετεροφυής αν και θα προτιμούσα το αυτοφυής... τείνει να εκλείψει στις μέρες μας...

και μια προειδοποίηση...

αγαπητέ ασπικ εαν όντως η σμαρτις είναι ΑΛΛΟΣ τότε η υπερβάλλουσα ερωτική σου επιθυμία για κείνη θα σου γίνει ΕΦΙΑΛΤΗΣ σε λίγο!

....πάρε μας μιά πίπα σμάρτις!
(ο χυδαίος λόγος που λέγαμε.Δέν μπόρεσα να κρατηθώ τελικά.Δέν είμαι και τέλειος εξάλλου).

....Μήν παραπονιέσαι όμως γιατί αυτες συνήθως είναι σκύλες στο κρεββάτι και κάνουν τις καλύτερες π***ς.

[ΜΗΛΟ ΚΟΠΗΚΕ ΣΤΑ ΔΥΟ]

Feelgood γιατί επιμένεις σ' αυτή την βλακεία;
Το είχες γράψει και σε εκείνο το ποστ με το δικαστήριο.
Κατ' αρχήν δεν έχει καμμία σημασία, όταν γράφουμε λόγια έτσι απο άμυνα.
Γιατί όταν λέει κάποιος "πάρε μας μια πίπα" εννοεί απλά "σοβαρέψου και σταμάτα τις μαλακίες".
Εγώ πάντως είχα μείνει με την εντύπωση οτι τα δύο αυτά σχόλια αφορούσαν το ένα την σμάρτιες και το άλλο την τριστέζα.
Τώρα, ποιά ακριβώς είναι η σμάρτιες;
Είναι μήπως η Τρου; Η Διανάθενα; Η Μαργαρίτα (όπως ισχυρίζεται η ίδια) ;
Τρέχα γύρευε. Εδώ καλά καλά δεν ξέρουμε ποιός είναι ο ντε μπόρτινγκ. Ο Μεσήνιαν μήπως; (Τι απαίσια γράμματα κόκκινα είναι εκείνα! )
Σκατά ξανά. Ο Λύκος; Να πω ονοματεπώνυμο; Ε; Βαγγέλη; Διασκεδάζεις με το παιχνίδι σου; Η μήπως πάλι κάνω λάθος; Αλλά αυτός μιλάει και για κλώνο. Εχει και κλώνους.

Εσύ Διανάθενα δεν ξέρεις καν πόσο μεγάλη ευθύνη έχεις τελικά για όλα αυτά τα άσχημα. Και αν μια μέρα το συνειδητοποιήσεις θα πάθεις γερό τραμπάκουλο. Εχω αηδιάσει με την αρρώστεια και το κακό της συναπάντημα.
Μια μικρή ποσότητα σάπιας, ακινητοποιημένης ενέργειας στο σώμα, δημιουργεί τέτοια παράκρουση ώστε τα άτομα πραγματικά να μην ξέρουν τι τους γίνεται. Και καλά αυτοί που δεν ξέρουν και απλώς πέφτουν κάθε φορά θύμα. Αυτοί που έχουν συνειδητοποιήσει περίπου τι σκατά συμβαίνει και αντί να φιλοτιμηθούν να βοηθήσουν την κατάσταση, συμπεριφέρονται σαν καθαρόαιμοι εγωιστές, χωρίς να νοιαστούν για κανέναν άλλον, παρά μονάχα για τον εαυτό τους;
Πως γίνεται κάποιος να θεωρεί οτι η γη είναι ο πλανήτης του;
Είμαστε σοβαροί; Το να αισθάνεται κανείς ανοιχτός στον κόσμο δεν σημαίνει και οτι ο κόσμος αυτόματα γίνεται δικός του. Μέσα στο μυαλό του μπορεί να πιστεύει ότι θέλει. Αλλά ο κόσμος έξω απο αυτόν έχει την δικιά του υπόσταση και συνυπάρχει μαζί του μόνον για χάρη της αγάπης.
Δεν θα δίνω πια σημασία.
Θα ακούω μονάχα αυτούς που λογαριάζουν τον εαυτό τους άνθρωπο.



ΥΓ. Ασπικ, αλήθεια δεν ξέρω τι είναι αυτές οι τρείς νεράιδες που ανέφερες. Για μένα Νεράιδες είναι όλες οι γυναίκες, αν μπορούν και αγαπούν. Ξεχάστε τους μάγους, τα παραμύθια, τους δαίμονες, τις νεράιδες, τα ξωτικά κλπ Αυτό που έχει μονάχα σημασία είναι η ζωή μέσα στον άνθρωπο. Και αυτό προυποθέτει τιμιότητα. Και λέγοντας αυτό, εννοώ την ουσία, δηλαδή όχι απλά την πράξη σαν πράξη αλλά το βάθος της, το συγκινησιακό της υπόβαθρο και τα κίνητρα της. Δύο παιδάκια μπορεί να παίζουν τους καουμπόιδες και αυτό να μην σημαίνει απολύτως τίποτα. Και κάποιος άλλος να γράφει "αστεία" αλλά τα σπλάχνα του να είναι γεμάτα μίσος.
Δώστε μου έναν άνθρωπο με καθαρά και έντιμα κίνητρα και εγώ θα τον θεωρώ φίλο μου και ας κάνει ή λέει βλακείες. Με αυτή τη λογική είναι φυσικό να οργίζεται κανείς όταν βλέπει κάποιον να αραδιάζει του κόσμου τις ανοησίες, να φτύνει χολή και μίσος για όλους και για όλα, να μην έχει ούτε ένα σημείο στον χαρακτήρα του που να θυμίζει έστω λίγο άνθρωπο.
Γιατί να ανεχτούμε αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί να τους επιτρέψουμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, όταν ο μοναδικός σκοπός τους είναι να κάνουν ζημιά, να φτύσουν και να μολύνουν οτιδήποτε δεν μπορούν να ανεχτούν, να ξεχειλίζουν απο φθόνο και εμπάθεια και τίποτα, μα τίποτα άλλο; Οχι, αυτούς ούτε να τους διαβάσω δεν πρόκειται απο δω και πέρα. Και αν βρεθούν μια μέρα στον δρόμο μου, θα λειτουργήσω έντιμα προστατεύοντας την ζωή μου και την αξιοπρέπεια μου και θα εξασκήσω το νόμιμο δικαίωμα μου της αυτοάμυνας.
Είναι σαν να έχει κανείς να κάνει με κάποιον που μονίμως γελάει σαρκαστικά κάτω απο μια ψεύτικη μάσκα και δεν κάνει τίποτα, μα τίποτα άλλο, απ' το να του βάζει πονηρές τρικλοποδιές, ενώ ταυτόχρονα διεκδικεί για τον εαυτό του ισοτιμία και δήθεν ίσες ευκαιρίες. Να μας σακατεύει δηλαδή και να ζητάει και τα ρέστα. Είναι καιρός να αλλάξουμε τροπάριο. Οποιος δεν ξεκαθαρίζει τα κίνητρα του, θα εισπράττει περιφρόνηση.

Και αν χρειαστεί, ξαναγυρνάμε προς το μέρος του και τον αντιμετωπίζουμε.
Γιατί το να γυρίσεις απλά την πλάτη σου σε κάποιον, έχει αρχίσει να θεωρείται αδυναμία απο μερικούς.

[trueseeker]

(Πολύ θα σας παρακαλούσα να με αφήσετε έξω από αυτά τα παιχνιδάκια.
Όχι μήλο, δεν γράφω με άλλο νικ – όπως θα πρόσεξες γενικότερα δεν γράφω. Στο παρελθόν και σε συγκεκριμένο τόπικ μόνο είχα χρησιμοποιήσει ένα ακόμα νικ. Πρόκειται για το θέμα "ε και λοιπόν" και το νικ ήταν το Πίτσα Παρλαπίτσα … αν και δεν νομίζω ότι υπήρξαν και πολλοί τότε που να ταλανίστηκαν να καταλάβουν για ποιον πρόκειται. Αν θελήσω να πω κάτι, μια χαρά είναι και το τρου …

Συγνώμη για την άσχετη παρεμβολή στη συζήτησή σας)

[aspic]

Οποιαδήποτε ερμηνεία μεμονωμένων φράσεων φίλγκουντ σάν και αυτές που μου βάζεις, είναι λανθασμένη και ανέντιμη,αφού η αλήθεια τους είναι αποσπασματική και έρχεται σε συγκρουση με την αληθεια όλου του κειμένου που αποτελούν μέρη του.
Διότι μπόρντινγκ,ο χειρισμός των μηχανών και η χρησιμοποίηση της τεχνολογίας γενικότερα,απαιτεί μόνο την απλή ...δεξιοτεχνία των σπηλαιανθρώπων,όπως είμαστε και εμείς.
Τα άτομα ποτέ δέν εξελίχθηκαν πέρα από αυτή την πρωτόγονη κατάστασή τους,πέρα από την περιορισμένη τους αλήθεια δηλαδή.Για αυτό το μετανεωτερικό δέν αφορά το άτομο εντέλει,αλλά τον κόσμο.Tην αλήθεια του όλου.
Έτσι λοιπόν,καμμιά συγγνώμη δέν ωφείλει να ζητήσει αυτό -το μεταμοντέρνο-σε εποχές που ποτέ του δέν κατηγόρησε.
Όπως και εγώ καμμιά συγγνώμη δέν ωφείλω να ζητήσω από ανθρώπους που ποτέ δέν κατηγόρησα.Φροντίζω να κατηγορώ μόνο αυτούς που θεωρώ φίλους (μήλο,παλιότερα κουήν διανάθενα και άλλους) και σάν τέτοιοι φίλοι,υποχρεούνται να ανέχονται αυτή μου την συμπεριφορά,όπως και εγώ ανέχομαι ανάλογες συμπεριφορές από αυτούς.
Έτσι λοιπόν,αφου το μήλο δηλώνει πώς καμμιά σχέση δέν έχει με άλλα νίκ (άν και υπάρχουν μερικά σκοτεινά νεραιδοσημεία ακόμη για μένα),δείχνοντας καλοπιστία το πιστεύω απολυτα.
Το κυρήσω αθώο και ο χαρακτηρισμός του αμοραλιστή που του απέδωσα,πάει στην έψιλον που της ταιριάζει γάντι,αφού έχει βλέψεις και για την προεδρία.
Και αφού λοιπόν,το ίδιο το μήλο και οι δολοφόνοι του δέν ταυτίζονται τελικά,αλλά και επειδή αυτοί οι τελευταίοι κάπως και απο κάπου πρέπει να προέκυψαν,για αυτό περνάω και εγώ στην δεύτερη κατηγορία εναντίον του μήλου.

Δεύτερη κατηγορία λοιπόν:
Μήλο,μήπως η ίδια η συμπεριφορά σου,προκαλεί τους δολοφόνους σου; μήπως δηλαδή,με το να βρίζεις και να ρίχνεις μπούφλες στους άλλους,τους αναγκάζεις να γίνουν δολοφόνοι;
Για ανέλαβε τις ευθύνες σου και για αυτό.

(άν δέν τεκμηριωθεί και αυτή η κατηγορία,θα περάσουμε στην τρίτη η οποία μάλλον συμφωνεί περισσότερο με τις μεταφυσικές αποψεις του κατηγορούμενου.Ελπίζω όμως να μήν πάμε εκεί,διότι εκτός του ότι είναι μπέρδεμα η δουλειά,είναι και πράγματα τα οποία δέν πιστεύω και τα θεωρώ εκτός του πεδίου της λογικής,άρα και της δυνατότητας αποσαφήνισης και διαφώτισης τους).

ΥΓ Νομίζω μήλο πώς με την δεύτερη κατηγορία,σου απαντώ και στο υστερόγραφό σου.Θα προσθέσω όμως,πώς δέν νομίζω πώς είναι σωστό,αυτούς που μας φτύνουν χολή και μίσος όπως λές (άν μας φτυνουν βέβαια),να τους αντιμετωπίζουμε και εμείς με ανάλογο τρόπο..Είναι προτυπική συμπεριφο΄ρα αυτή για την νέα γενιά που εσύ φροντίζεις; ταιριάζει με την ζωή του χριστού που μάλλον θαυμάζεις κιόλας άν δέν κάνω λάθος;

ΥΓ 2 Επειδή δέν μπορώ να καταλάβω τι λέτε εσείς οι νεοφερμένοι,αλλά και που επικεντρώνετε την κριτική σας σε μάς τους παλιούς,αλλά και επειδή δέν μπορώ να καταλάβω επίσης,γιατί σάν νέοι στο φόρουμ δέν φέρνετε και φρέσκες ιδέες και νέους τρόπους γραφής και δεδομένου ότι διαπιστώνω και μιά πλαστότητα στα κείμενά σας (στης σμάρτις τα κείμενα παράδειγμα,εύκολα διαπιστώνει κανείς τα εσκεμένα ορθογραφικά λάθη που κάνει),μου είνα δύσκολο να μήν σας βλέπω με καχύποπτο μάτι και να μήν μου βρωμάει όλη η δουλειά.






































Περίμενε διανάθενα να σου δώσω εγώ κριτήριο,που πιστεύω να σε ικανοποιήσει:
Μήλο,μιάς και διαφωνώ με αυτά που λές για την διανάθενα,θα σε παρακαλούσα να μας αναλύσεις και να μας αποδείξεις προσκομίζοντας και τα κατάλληλα στοιχεία,γιατί η διανάθενα ακινητοποιεί και σκοτώνει την συζήτηση.
Και άν έχεις χρόνο,ερμηνεύσέ μας και το περίκλειστον δέλτα της δίκωπης που μάλλον ύποπτο φαίνεται και αυτό.
(άπλετο φώς στα πρόσωπα και στα γεγονότα του μισσος λοιπόν).

[corvidophile]

Έχετε ξεφύγει.
Αδυνατώ να ακολουθήσω.

"Τhe truth is out there" κι εκεί θα με βρείτε.

[epsilon]

...
γαμώ τη δυσλεξία μου!
στο διαγώνιο που διαβάζω από τέτοια ποστ σαν τα παραπάνω, κρατώ δύο σημαντικές βλακείες.
δύο μόνο.
το ότι τα χώνει ο ένας στον άλλον, προσπερνάω.
το ότι καμαρώνει ο καθένας για την ιδιοφυ΄΄ια του, είμαι μέσα, κι εκεί προσπερνάω.
το ότι μερικοί το λέμε φανερά και άλλοι το λε΄με κρυφά το περίφημο 'δοξάστε με', προσπερνάω.
αλλά
δυο βλακείες-βλακείες θέλουν επισήμανση:
'εσείς οι νεοφερμένοι'!!!!
σώπα ρε!
πού νομίζεις ότι είμαστε; στο στρατό; τι το πέρασες το φόρουμ; κλαμπ για συνταξιούχους, ή αθηναϊκή λέσχη που δεν μπαίνεις χωρίς συστάσεις;
άντε τώρα μη θυμηθώ τίποτα, φιλάκια ασπίκ!
η άλλη βλακεία ήταν:
τι είναι έντιμο, τι είναι άτιμο, που λέει και το μηλαράκι, και να δεχτεί λέει κάποιους ακόμη κι αν γράφουνε βλακείες.
σώπα ρε, γιατί, εσύ γράφεις εξυπνάδες; δεν το είχα καταλάβει λοιπόν! σαν έκθεση με βιβλιογραφία αφενός, σαν δοκίμιο της δεκάρας αφετέρου.
όλοι μας μαζί είμαστε μωρό μου μήλο.
δεν είσαι εσύ που θα κρίνεις αν κάποιος γράφει έξυπνα ή χαζά. τι σε κάναμε δηλαδή, εμείς οι συμφορουμιστές σου; μήπως σε ανακηρύξαμε δάσκαλο και καθταθέτουμε γραπτά για να πάρουμε δέκα, όπως στο δημοτικό;
όχι φίλε, όλοι τη μοναξιά και τη μιζέρια μας και την αναζήτησή μας και τη χα΄ρά μας και τη πίκρα μας, και μ' ένα λόγο την ανάγκη για επικοινωνία προσπαθούμε να καλύψουμε.

μερικά πράματα πονάνε πιο πολύαπό άλλα. αλήθειες, παραδείγματος χάρη.
ω, ναι, αυτές μπορεί να πονάνε. και κάτι άλλα πράματα εδώ μέσα πονάνε: να βλεπεις μερικους να αγοράζουν εμπάθεια για ένα μοναδικό ΄σκοπό: να πατήσουν επάνω για ν' ανέβουν.
λες και δεν ξέρουν. όλοι μέσα μας ξέρουμε.
ξέρουμε και τη διάφορά μεταξύ υβριδίου και σπόρου.
(μ' αρέσει ο έλιοτ)-ποιος είναι ;
πάντως ωραία είναι. δεν εχω μαγειρέψει ακόμα
θα κάνω σπανακόπιτα.
είσαστε;
α, φέρτε και μπύρες!
και καλό κρασί άμα λάχει, δε λέω όχι...
χυλόπιτες μη φέρετε, αρκετές!

[epsilon]

ΜΗΛΟ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ. μάλλον διαβάζοντας γρήγορα -όσο μπορώ- έγινε. εσύ είχες εδώ πιο αγνά κίνητρα από μένα. γι' αυτό που έγραψα παραπάνω και το παραθέτω εδώ, σου ΄ζητώ δημόσια συγγνώμη. ίσως σε παραξήγησα. πέραν αυτού είναι απαράδεκτος ο τρόπος αυτός που αντέδρασα. λυπάμαι. το ξανασκέφτηκα.

...
τι είναι έντιμο, τι είναι άτιμο, που λέει και το μηλαράκι, και να δεχτεί λέει κάποιους ακόμη κι αν γράφουνε βλακείες.
σώπα ρε, γιατί, εσύ γράφεις εξυπνάδες; δεν το είχα καταλάβει λοιπόν! σαν έκθεση με βιβλιογραφία αφενός, σαν δοκίμιο της δεκάρας αφετέρου.
όλοι μας μαζί είμαστε μωρό μου μήλο.
δεν είσαι εσύ που θα κρίνεις αν κάποιος γράφει έξυπνα ή χαζά. τι σε κάναμε δηλαδή, εμείς οι συμφορουμιστές σου; μήπως σε ανακηρύξαμε δάσκαλο και καθταθέτουμε γραπτά για να πάρουμε δέκα, όπως στο δημοτικό;
όχι φίλε, όλοι τη μοναξιά και τη μιζέρια μας και την αναζήτησή μας και τη χα΄ρά μας και τη πίκρα μας, και μ' ένα λόγο την ανάγκη για επικοινωνία προσπαθούμε να καλύψουμε.

:

[ΜΗΛΟ ΚΟΠΗΚΕ ΣΤΑ ΔΥΟ]

Ρίχνοντας μια ματιά πίσω παρατηρώ οτι πάντοτε ξεκινούσα να πω κάτι με τις καλύτερες προθέσεις και πάντα κατέληγα στην σύγκρουση. Φταίω. Αλλά υπάρχει εδώ και ένα ζήτημα.
Η πρόθεση μου απο την αρχή ήταν να τα βάλω με την αρρώστεια, την οποία μισούσα για όσα με ανάγκασε να υποφέρω στη ζωή μου μέχρι τώρα. Την μισούσα και την σιχαινόμουν. Εβλεπα τον τρόπο με τον οποίο διέφθειρε οτιδήποτε λεγόταν και θύμωνα ακόμη περισσότερο.
Εφτασα λοιπόν στο σημείο να επιδιώκω να "σκοτώσω" την αρρώστεια.
Και μέσα μου, άθελα μου, ίσως να μπέρδεψα τα όρια μεταξύ "αρρώστειας" και "αρρώστου".

Η αρρώστεια είναι σε θέση να χρησιμοποιεί οτιδήποτε ειπωθεί εναντίον της σαν όπλο, αντιστρέφοντας το απλά στον καθρέφτη. Πως να ξεχωρίσεις το έντιμο απο το ανέντιμο;
Εκεί καταλήγει το όλο ζήτημα.
Και εδώ είναι που ρίχνω ευθύνες στην Διανάθενα.
Γιατί οτιδήποτε ειπωθεί το αναλύει και το μετατρέπει σε ένα τελικό συμπέρασμα:

"Αρα πρέπει να κάνουμε αυτό ή να είμαστε έτσι"

Ετσι κάπως καταλήγει συνήθως στα κείμενα της. Και καλά μέχρι εδώ.
Δικαίωμα της να σκέφτεται και να εκφράζεται όπως θέλει εκείνη.
Στο κάτω-κάτω, πρέπει να σκεφτούμε, οτι ίσως ο κάθε άνθρωπος αναγκάζεται να πράξει έτσι ή αλλιώς, επειδή απλά δεν έχει άλλη επιλογή. Δεν έχουμε λοιπόν το δικαίωμα να κρίνουμε τους άλλους. Σωστά είναι όλα αυτά. Και γι αυτό λέω κιόλας οτι φταίω.
Αλλά υπάρχει κάτι που το νοιώθω σαν αδικία και ταυτόχρονα σαν κοροιδία.
Είναι το σημείο εκείνο που αναγνωρίζει κανείς στα λεγόμενα κάποιου άλλου, την κρυμμένη του πρόθεση οχι να συνδιαλαγεί αλλά να μειώσει και να εκμηδενίσει τον άλλον.
Οταν δηλαδή, πέρα απο τα οποιαδήποτε επιχειρήματα και το τι λέει κανείς με τα λόγια του, νοιώθεις βαθειά μέσα σου οτι απέναντι σου έχεις κάποιον, που στην ουσία δεν νοιάζεται ακριβώς για την συζήτηση ή για την ειλικρινή προσπάθεια διασκορπισμού της ομίχλης που σκεπάζει τα ανθρώπινα ζητήματα, αλλά είναι αποφασισμένος να εμποδίσει και να διαστρέψει αυτή την διαδικασία.

Οταν διαπιστώνει κανείς δηλαδή οτι, τα κίνητρα του συνομιλητή του δεν είναι έντιμα.

Οταν παρ' όλη την καλή σου διάθεση, διαπιστώνεις τελικά οτι απέναντι στέκεται κάποιος που γελάει κάτω απο τη μάσκα του σαρκαστικά, ακριβώς με την ίδια την αφέλεια σου να του απευθύνεις τον λόγο με τιμιότητα. Με την αφέλεια σου να τον εμπιστευτείς και να νομίζεις οτι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται το ίδιο με σένα για τον διασκορπισμό της ομίχλης.

Και καλά, όταν αυτά γίνονται ανοιχτά και ξεδιάντροπα, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του λύκου, που δεν κρύβει καν τα κίνητρα του. Αυτόν μπορείς να τον περιφρονήσεις και αν χρειαστεί να τον αντιμετωπίσεις δραστικά. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τη ζωή του απέναντι σ' αυτούς που δηλώνουν ξεκάθαρα οτι το μόνο που τους συγκινεί είναι να καταστρέφουν και τα μολύνουν τα πάντα. Εδώ το μίσος μοιάζει λογικό.

Το πρόβλημα είναι όταν ο συνομιλητής απο την μια φαίνεται να μην συνειδητοποιεί τι ακριβώς κάνει και απο την άλλη, την κατάλληλη στιγμή, επιτίθεται πισώπλατα με ένα μαχαίρι και σε μαχαιρώνει.
Εχω νοιώσει άπειρες φορές αυτό το κρυμμένο σαρκαστικό γέλιο στις αντιπαραθέσεις μου με την Διανάθενα. Στην πρώτη μου σύγκρουση μαζί της, κατέληξα να την κατηγορήσω οτι χρησιμοποιεί την αλήθεια όπως κάθε φορά την συμφέρει και οτι τα πραγματικά της κίνητρα δεν είναι να επικοινωνήσει και να ανταλλάξει απόψεις με τον άλλον αλλά να αποκρούσει τις ιδέες που της δημιουργούν άγχος.
Το συνειδητοποιεί όμως αυτό που κάνει ή το κάνει ασυνείδητα;
Γιατί, αν το συνειδητοποιεί τότε έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμα παλιάνθρωπο όπως ο λύκος.
Αν όμως δεν το συνειδητοποιεί, τότε και η ίδια είναι απλά ένα θύμα όπως όλοι μας. Γιατί την αρρώστεια την κουβαλάμε μέσα μας όλοι. Αλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο.
Είμαστε όλοι δηλαδή θύματα και ταυτόχρονα συνένοχοι.
Διαφέρουν όμως λίγοι, ελάχιστοι, οι οποίοι γελούν σαρκαστικά και μισούν και μαχαιρώνουν συνειδητά. Αυτοί δεν έχουν κανένα άλλοθι. Με άλλα λόγια, διαφέρουν όσοι είναι έτσι κι αλλιώς παλιάνθρωποι απο τον χαρακτήρα τους. Αυτοί που μισούν έντονα την προσπάθεια διασκορπισμού της ομίχλης και είναι αποφασισμένοι εκ των προτέρων να σταματήσουν και να καταστρέψουν οτιδήποτε απειλεί τις σάπιες επιλογές τους και το μάταιο της ύπαρξης του. Αυτοί που δηλώνουν οι ίδιοι οτι είναι ήδη νεκροί και άρα δεν τους απομένει τίποτα άλλο απο το να καταστρέφουν, πράγμα που ομολόγησε ξεκάθαρα ο ίδιος ο λύκος με δικά του λόγια.
Σε αυτήν την περίπτωση είναι ηλιθιότητα να θεωρείς οτι εσύ τους αναγκάζεις να φερθούν έτσι.
Θα φερθούν έτσι γιατί το έχουν αποφασίσει εκ των προτέρων οι ίδιοι και μάλιστα πολύ πριν εσύ σκεφτείς καν να τους απευθύνεις τον λόγο. Η συμπεριφορά του λύκου διαφωτίζει τα πραγματικά κίνητρα και τους τρόπους δράσης της αρρώστειας. Ο λύκος έχει ταυτίσει ο ίδιος το πρόσωπο του με την αρρώστεια. Δεν επιθυμεί κανέναν άλλο ρόλο για τον εαυτό του. Είναι κάτι που το λέει ξεκάθαρα με κάθε του λέξη.
Αυτό που κερδίζει με αυτή του την συμπεριφορά είναι να καταστρέφει κάθε ανθρώπινη συζήτηση και να μολύνει την ατμόσφαιρα συμπάθειας και αλληλοκατανόησης, που είναι προυπόθεση για οποιαδήποτε ανθρώπινη επικοινωνία. Ο λύκος δολοφονεί την ίδια την ανθρωπιά με την κάθε του λέξη.
Και σε πιάνει κατάθλιψη να το βλέπεις αυτό να συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου και παρ' όλα αυτά ο δράστης να συνεχίζει να αναπνέει κανονικά σαν να μην συμβαίνει απολύτως τίποτα. Ενω θάπρεπε να είχε πνιγεί ο ίδιος στα ίδια του τα λόγια.
Υπάρχει μια λογικότητα σ' αυτό που τους κρατάει ζωντανούς. Είναι η πεποίθηση τους οτι μέσα στο υπάρχον σύστημα τα πάντα έχουν όπως έπρεπε να έχουν, για τον απλό λόγο οτι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Σωστό. Αυτό όμως ισχύει μόνον για τον εαυτό τους και για κανέναν άλλον. Δεν τους δίνει σε καμμιά περίπτωση το δικαίωμα να εμποδίζουν με φωτιά και με τσεκούρι αυτούς που είναι αποφασισμένοι να προσπαθήσουν τίμια για κάτι καλύτερο. Δεν έχουν το δικαίωμα δηλαδή να δολοφονούν την ανθρωπιά και την ειλικρινή προσπάθεια διασκορπισμού της ομίχλης, όταν αυτό γίνεται έντιμα και χωρίς την επιδίωξη προσωπικού κέρδους. Οταν αυτό γίνεται απλά για την αγάπη, απο έναν βαθύ πόνο ή απο μια κατεστραμμένη και κατατρεγμένη ζωή.


ΥΓ. Για το περίκλειστο και τα υπόλοιπα δηλώνω πλήρη άγνοια. Δεν μου αρέσουν οι μασόνοι, οι στοές, οι ομάδες, τα κόμματα, οι συντεχνίες κάθε είδους. Επίσης αντιπαθώ τον μυστικισμό έντονα. Κάποτε παλιά είχα πει οτι ο μυστικισμός είναι ένας εχθρός του ανθρώπου. Δεν μου αρέσει επίσης η μεταφυσική. Ακόμη δεν συμπαθώ τίποτα που γίνεται με "σκοπό" το τάδε ή το δείνα. Βρέθηκα σε αυτή τη θέση χωρίς να το θέλω, χωρίς να το έχω επιδιώξει. Και το μόνο που ζητάω απο τους άλλους είναι αγνά κίνητρα και τίμιο παιχνίδι.

[aspic]

Ορίστε,δέν είναι καλύτερα τώρα μήλο που είπες στην διανάθενα ποιό είναι το πρόβλημα σου με αυτήν;

Αθώος δέν είσαι σίγουρα μήλο,ούτε όμως με βεβαιότητα θα μπορούσαμε να πούμε πώς είσαι και ένοχος.Το θέμα χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.
Πρός το παρόν εγώ δέν απαντάω τίποτα σε αυτά που είπες (εξάλλου ξέρεις και τι θα έλεγα πάνω κάτω) και αντί οποιουδήποτε σχολίου από μέρους μου,θα καλέσω την διανάθενα που θεωρεί τον εαυτό της άμεσα θιγόμενο από σένα,να αποφασίσει αυτή άν είσαι αθώος ή ένοχος.
Και βέβαια,άν σε θεωρήσει ένοχο θα σημαίνει πώς καθόλου δέν συμμερίζεται αυτά που της λές (ότι είναι απόλυτη ή ότι όταν την αγχώνουν κάποια πράγματα που συζητάμε προσπαθεί να θολώνει την κουβέντα),ενώ άν αποφασίσει πως είσαι αθώος,θα σημαίνει πώς αναγνωρίζει τα όσα της καταλογίζεις.
Η ενοχή σου,η αθωώτητά μου δηλαδή.
Πουστιά η περίπτωση απο ότι καταλάβατε.
Για έλα και εσύ διανάθενα να αναλάβεις τις ευθύνες σου.
(τι θα κάνει η διανάθενα; θα αθωώσει το μήλο ενοχοποιώντας τον εαυτό της ή θα ενοχοποιήσει το μήλο αθωώνοντας τον εαυτό της;
Ή μήπως αμολύσει μελάνι όπως λέει το μήλο για να θολώσει τα νερά; ).


ΥΓ Τώρα εσύ έψιλον αισθάνεσαι αρκετά αθώα με αυτό που βρήκες και με ...ενοχοποίησες;
Τόσες χοντράδες και ψευτιές έχω πεί,αυτό το ανώδυνο <νεοφερμένοι> πήγες να βρείς;
Πώς να τους έλεγα δηλαδή; άν τους έλεγα νεοεισελθόντες,ή προσφάτως αφιχθέντες θα ήταν καλύτερα;
Γιατί κάπως έπρεπε να τους πώ,για να δείξω ότι απευθύνομαι σε αυτούς που ήλθαν εδώ πρίν λίγο καιρό.


















































Και βέβαια από ότι είδατε,μπορεί το μήλο να μήν έσπασε να ομολογήσει τα άδικα που έχει κάνει,ομολόγησαν άλλοι όμως.
Επιτυχίες δύο λοιπόν:
Ε 1 (επιτυχία 1): Η τρουσί τα ξέρασε όλα όπως είδατε.
Τα βλέπετε λοιπόν τι παιχνίδι γίνεται εδώ μέσα; και επειδή συνήθως ο ένοχος όταν βρίσκεται σε πίεση ομολογεί ένα παραπτωμά του και κρύβει δέκα,αυτό σημαίνει πώς πολλά νίκ είχε κάνει η εν λογω κυρία στο παρελθόν εκτός της παρλαπιπίτσας.
Εγώ την είχα ψιλιαστεί τη δουλειά,αλλά δέν έλεγα τίποτα να μήν την προσβάλλω να δώ και πώς θα αντιδράσει στο μέλλον.
Και ορίστε σήμερα,που περίλυπη η κυρία τρουσί,ομολόγησε την αμαρτία της.
ʼ ρε τρουσί,που μας το έπαιζες και τίμια εδώ μέσα.

Ε 2 : Όπου φύγει φύγει η κόρβι.
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η αντίδρασή της,από το ότι πανικόβλητη τρέχει να σωθεί;
Ποιός ξέρει πόσα νίκ και ποσες μαλακίες έχει κάνει εδώ μέσα και τώρα που βλέπει τον πέλεκυ να επικρεμεται βαρύς πάνω από το κεφάλι της,τρέχει να σωθεί.ʼμ δέν είναι έτσι κόρβη,βλέπεις τα δύσκολα και την κάνεις.Εδώ θα κάτσεις να αναλάβεις τις ευθύνες σου και εσύ.
Θανάση κλείσε τις πόρτες να μήν μας φύγει το λαμόγιο.

[ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΛΥΚΟΣ]

"το προβλημα μας εδω μεσα λυκε δεν ειναι ο ... λυκος"

(αλλα)

"ο σχιζοφρενης δολοφονος που τον εχει κυριεψει το κακο"

(η για να το θεσουμε πιο αθλητικα)

"ο κωλοτρυπιδοβολος λυκος"

(α πα! πα! πα! τι λε ρε παιδι; τοσο ασχημα τα πραγματα λοιπον; σχιζοφρενεις-κωλοτρυπιδοβολοι-δολοφονοι-λυκοι. αρχιζω να ανησυχω! ρε μηπως κι ειχαν τιποτα τα γαριδακια μεσα; )
Παρολαυτα, θα προτεινα στο φερελπι συγγραφεα να υποβαλει το πιο πανω ποστ για εγκριση στην ακαδημια ποδοσφαιρου
Και γαι να μη μενουμε μονο στις στειρες προτασεις, καθω ειμαι ενας γνησιος αλλαζονας δαναος τσακω κι ενα δωρο-τιτλο για το αριστουργημα σου: "Πως να επιτυγχανετε απανωτα αυτογκολ ντριπλαροντας τον εαυτο σας."

Την καληνυχτα μου στα πλασματα της νυχτα

"καληνυχτα μαμα, καληνυχτα μπαμπα
καληνυχτα ντιανα, καληνυχτα λεφτυ"

(μεταξυ μας, προτιμαω την καληνυχτα της/των smarties -οπως και οι πιο πολλοι εδω μεσα οπως εχω βασιμο λογο να πιστευω)

***
ΥΓ
Και σενα γλυκεια μου Εψιλον σου λεω, το αυγο του φιδιου και της τρελλας ειναι ομοιο με του περιστεριου!
Μα Δεν χρειαζεται να δανεισεις τη ζεστη της καρδιας σου για να εκκολαφτει.
Και μιας και μιλαμε για αυγα να θυμισω στην ομηγυρη την κοινοτυπη ρηση:
ομελετα χωρις να σπασουμε το αυγο δεν γινεται, (γιατι, διαβολε, εχει και η φυση τα ορια της..)


***
ΥΓ2

Διαναθενα,

Κι εγώ εδώ είμαι Λύκε με τα χίλια πρόσωπα, μη μου στεναχωρείσαι.....περιμένω να δω ποιός θα βγει τελικά από τον Δούρειο Ιππο μέσα στον οποίο κρύβεσαι.

Περιμενεις να δεις ποιος θα βγει; Μα.. Ενας αλλαζονας Δαναός που φερνει Δωρα. Μην τα δεχτεις! Ετσι θα σωσεις την Τροια απο τις φλογες "των παρανοικων δολοφονων με τα τσεκουρια" οπως οι φιλοι σου οι καλοι εδω παραπανω διατεινονται σε αψογη τρωαδικη γλωσσα..

το θάβεις το Μήλο, Λύκε, καθ ότι η εικόνα που παρουσιάζεις για το άτομό του είναι άξια ΟΙΚΤΟΥ. Εσύ θα ήθελες να σε οικτίρουν Λύκε ή να σε σέβονται και να σε εκτιμούν;

Αν αυτο που θα αξιζω θα ειναι ο οικτος, καθολου δεν νομιζω οτι θα με νοιαξει αν θα με οικτιρουν η αν θα με φτυνουν. Θα το αξιζω..

Μάθε λοιπόν Λύκε ότι ακριβώς επειδή έχω ΚΑΙ τον δικό μου λόγο ΚΑΙ το θάρρος ( που τάχα με προκαλείς να έχω) παρουσιάστηκα εδώ και απάντησα στο Μήλο που οικειοποιήθηκε το νικ σου και τον Δικό σου ΛΟΓΟ ισχυριζόμενος ότι είστε το ίδιο πρόσωπο.

Λυπαμαι Διαναθενα, δεν το κανες! το'κανε η δουναι, το'κανε η εψιλον το υπαινιχτηκε ο φιλ και ισως και καποιοι αλλοι, αλλα ΕΣΥ δεν εκανες τιποτα. Ερμαια της αβεβαιοτητας σου και της αδυναμιας σου να κρινεις παρεμεινες και μετα απο μισο αιωνα μετεωρων υποθεσεων αηδιασες και βεβαια την "πατησες" οπως την πατανε οσοι αρνουνται να παρουν θεση οταν πρεπει και εξακολουθοθν να λαχταρουν και την πιτα ολοκληρη και το σκυλο χορτατο..
Αλλα αυτο λιγο με απασχολει. Ουτε θα με ενοχλουσε καθολου να μη παρεμβεις στην γελοια ετουτη διαμαχη που δεν ηταν και δικη σου στο κατω-κατω.
Με απασχολει πολυ περισσοτερο που δυο-τρια ατομα καταφεραν κα μετατρεψανε μια πολυ καλη ισως ευκαιρια για συζητηση (γιατι αυτο ηταν το κινητρο μου οταν εκανα το αρχικο ποστ, αν το θυμασαι πια...) σε αρενα ψυχοπαθειας και φαντασιακης μανιας καταδιωξεων, φονων και δολοφονων. Κι ελπιζω να μη με ρωτησεις παλι ποιος ειναι ο ελεφαντας και ποιο το ποντικι. ΔΙΑΝΑΘΕΝΑ!

Απ ό,τι κατάλαβα διαχωρίζεις το νικ σου από αυτό του Μήλου. Πού ήσουν Λύκε όταν το Μήλο ταύτισε το λόγο σου με το νικ του; Γιατί σιώπησες; Δε ξέρεις ότι η σιωπή κινδυνεύει να ερμηνευτεί σαν αποδοχή;
.. όταν είδες δηλαδή ότι παίζεται τέτοιο παιγνίδι με τα νικς έπρεπε να έχεις το Θάρρος να το διαψεύσεις το Μήλο άμεσα και αμέσως με 2 λόγια ΑΠΛΑ καθαρά και ανδρίκεια και όχι να περιμένεις τις αντιδράσεις του «κοινού» σου για να απαντήσεις εκ του αποτελέσματος.

Να ξανανοιξεις το λεξικο σου στο γραμμα αλφα. Αν κοιταξεις καλλιτερα θα προσεξεις ενα ιδιοτυπο γραμμα που μοιαζει με το Α.
Μ' αυτο γραφεται η Ανδρεια της σιωπης, και η Ανοησια της αβασανιστης κρισης. Θηλυκιες λεξεις και οι δυο που το 'αντρικειο' ματι των ποιητων. (ανδρων και γυναικων) τις ξεχωριζει επιδεξια για να διαλεξουν αυτη που τους ταιριαζει (κι ελπιζω τωρα οτι δεν θα ανακατεψεις το ματι, με τον φαλλο και το αιδειο).
Α! κι αν εκει που στεκεις δεν εχει αρκετο φως να διακρινεις τις λεξεις, ανοιξε το παραθυρο, δρασκέλα το και στασου ηρεμα καθισμενη στο φρυδι του τοιχου, με τα ποδια σου κρεμασμενα στο κενο. Ειναι πιο ευκολο απ' οσο φαινεται και το ρισκο ειναι μηδαμινο μπροστα στο ωφελος. Θα νοιωσεις τον καθαρο αερα στο μετωπο σου και το φως της μερας στα ματια σου. Δικη σου ειναι η μερα. O καθενας μας εχει απο μια. Μεχρι το βασιλεμα. Μα αν σε φοβιζει να δρασκελισεις το παραθυρο η να διασχισεις το δρομο, κανεις δεν σε κατηγορει. Μη ζητας ομως απο τους αλλους να δηλωσουν οτι δεν ειναι ελεφαντες, επικεντρωσου στον κατηχητικο λογο των αρθροποδων και ζησε μαζι τους.
Η αλλαζονεια ειναι η ιδιοτητα που σηκωσε των ανθρωπο ορθιο στο δυο του ακρα. Η αλλαζονεια εινα που τον εκανε να σηκωσει το χερι, και να δαχτυλοδειξει με θρασσος τον ηλιο. Η αλλαζονεια μπορει να τον ριξει στον Καιαδα, μπορει ομως και να τον στειλει στα αστρα. Ισως να μιλησουμε αλλη φορα για το πως μπορει να συμβει αυτο, ισως και οχι.


---
ΛυκοςτηςΠροσηλιαςΟχθης