ο νίκος δεν είναι από δω

[epsilon]

ο νίκος δεν είναι απο δώ.
κατάγεται από τη μακρινή κίνα.

[epsilon]

τον γνώρισα με το μυτερό κινέζικο καπέλο του, να τριγυρνάει μέσα στ' αμπέλια του πατέρα μου. στην αρχή δεν καταλάβαινα αν κρυβόταν ή αν κάτι κυνηγούσε.
περνώντας ο καιρός και οι μέρες κατάλαβα πως δεν κυνηγούσε τίποτα, ούτε κρυβόταν: ο τρόπος να ζει ο νίκος ήταν να ακολουθεί τη φύση: πήγαινε μαζί της εκεί όπου αυτή τον καλούσε.
ήταν αφοσιωμένος σ' αυτήν.
ο νίκος ήταν παντρεμένος με μιαν όμορφη γυναίκα, είχαν κάνει μαζί όμορφα παιδιά, κάπου όλα αυτά ήταν στη ζωή του.
μα δεν ήταν μόνο αυτά.
μέσα του βούιζε ένα φοβερό μελίσσι τοπία, ιδέες, γλώσσες, νερά, ερημωμένα σπίτια, μονοπάτια, γλώσσες ανθρώπων και πουλιών, βλέματα αλεπούς, κοιτάγματα ζαρκαδιού, ένα σμάρι πράματα τον βοηθούσαν να είναι ευτυχισμένος.

[epsilon]

εγώ δεν του πρόσφερα τίποτα. απλώς μου μιλούσε.



να αφήσω κενό για να διαπιστωθεί πόσο να είσαι ένας τοίχος ή ένα τείχο είναι σπουδαίο.

[epsilon]

σε κάποια φάση το μοτοσακό στούκαρε μέσα στο αμπέλι.
έπεσε σε μια αυλακιά

[epsilon]

τότες στον άδη ακούστηκε μια ντουφεκιά
ο ουρανός έγινε ξαφνικά περίεργος, δεν καταλάβαινες το φως πού ήταν το χώμα κάτω από την άσφαλτο δε μιλούσε καθόλου
ο πέτρος έβαλε το αυτοκίνητο παραδίπλα κι έκλαιγε
με πήρε τηλέφωνο και μου διηγήθηκε τη ζωή του
το μέλι που έχω σπίτι μου
κάποτες το άνοιξα κι ήτανε γλύκα σαν την καθάρια σου ζωή
μάζεψε τόση πίκρα αυτή η ιστορία που κανείς δεν μπορεί να τηνε πει γιατί είναι αληθινή.

[epsilon]

τώρα που περάσανε τα χρόνια, αυτό το μισσός, το σπίτι μου, μένει ακόμη ανοιχτό. τι να γράψω; σε ποιον να γράψω; σε σκέφτομαι ξανά νίκο, εσένα που δεν υπήρχες τότες, και τώρα μάλλον υπάρχεις και υπάρχεις και για τον καθέναν από μας που σε γνωρίσαμε.
τώρα που περάσανε τα χρόνια και οι κυψέλες αδειάσανε σα μεταλλικά γράμματα σε παλιομοδίτικο τυπογραφείο, και το μέλι σου δεν ξέρω πια πού είναι γιατί δεν μπόρεσα να τ' αγγίξω αφότου πέθανες, λέγε, τι λες για το γκρεμό που έβλεπες μαζί με τ'αλεπούδια...
έγραφα τότε.
και τώρα γράφω, αυτή την άσχημη στιγμή.
η στιγμή είναι άσχημη, είχα δει τη φωτο μιας άσχημης ερωτευμένης κοπέλας.
ακούω ειδήσεις, σκέφτομαι προσωπικό παρελθόν, οραματίζομαι.
τα οράματά μου είναι σβησμένες μηχανές, φωνές στο ραλεντί, πυροβολισμοί με σιγαστήρα. σου πετάω λέξεις, μαυρίλα του διαδικτύου, και τα θεωρώ έναν ακόμη καλό δρόμο που βγάζει κάπου.