Τribute to the old age

[fbl]

Αντε να ανοιξουμε κ κανα αλλο θεματακι γιατι τα χεται ξεχαρβαλωσει τα ιδια τοπικια τοσο καιρο τωρα και παιρνω αφορμη μια συζητηση που ειχαμε με εναν συνταξιουχο λεκτορα καποιου πανεπιστημιου καποιας χωρας μακρυνης...Η συζητηση λοιπον περιστραφηκε γυρω απο τη θεαση της ζωης οταν η ηλικια περναει τα _ηντα εδω και πολυ καιρο(βλ.εψιλον)
Λεγεται λοιπον
οτι η μνημη των γεροντων ειναι αδυνατη για τα προσφατα γεγονοτα αλλα ισχυρη πολυ ισχυρη για τα παλιοτερα..Οι γεροντες λοιπον ζουνε με τις αναμνησεις τους . Και οταν αναθυμουνται ημερες ευτυχισμενες ξαναζουν τις χαρες της περασμενης τους ζωης . Ακομη και τα θλιβερα γεγονοτα (αντε με καμμια εξαιρεση καποιες ισως οδυνηρες εμπεριες της "ντροπης" ) με το καιρο εχουν χασει την πικρη τους γευση και τωρα ειναι υποφερτα.
Στη πολυ προχωρημενη ηλικια ο ανθρωπος εχει αποκτησει πλουσια πειρα (βλ.ασπικ) και ειναι σε θεση να την εκτιμησει .Πολλα πραγματα ξερουμε απο τα νιατα μας τοτε ομως μπορουμε να τα λογαριασουμε σωστα και να τους δωσουμε το συντελεστη που τους ταιριαζει. Μονο σα θαυμα ειδαν οι ανθρωποι τη σοφια να παρουσιαζεται στους πολυ νεους (βλ.φουμπουλου) .
Την περιμενουν μονο στο μεστωμα στ προχωρημενη ηλικια τοτε μονο που κατασταλααζει ο ανθρωπος. Ειναι ομως μονο η πειρα που κανει σοφωτερο τον γεροντα; καπου δω νομιζω οτι μαζι με τη πειρα πρεπει να συνυπολογισουμε και την αποδεσμευση του απο τις βιωτικες μεριμνες τους επαγγελματικους ανταγωνισμους τις ακοιμητες φιλοδοξιες που ταλαιπωρουν τις αλλες ηλικιες (βλ.λεφτυ) Αυτη η αποδεσμευση ενεργει λυτρωτικα και δινει στον ανθρωπο μια εσωτερικη ευσταθεια που δε την εχει σ αλλα χρονια της ζωης του. Ειναι ηρεμος αταραχος ακλονητος.Κ ετσι μπορει να παρατηρει γυρω του ακομα κ τον ιδιο του τον εαυτο χωρις φαντασιωσεις κ αυταπατες γιατι πλεον βλεπει τον αγωνα σα θεατης κ οχι σαν συμπαικτης . Ειναι μεγαλο προνομιο να μπορεις να μη μπλεκεσαι στα γεγονοντα με προσωπικο ενδιαφερον αλλα να στεκεσαι παραμερα και να τα θεασαι.αυτο αλλωστε ειναι το "φιλοσοφειν" να θεωρει κανεις προσωπα και πραγματα "απο μακρυα" γιατι τοτε βλεπει καθαρα και μπορει να να "εννοησει"τι πραγματικως συμβαινει. Δε τον χρειαζεται πλεον πια η δραση της ζωης τον γεροντα¨το κυμα τον εχεικατα καποιο τροπο ριξει εξω στην ακρογιαλια .Εαν αυτο ομως απο ενα μερος τον αχρηστευει , απο το αλλο του δινει μια θεση προνομιακη΄δεν ειναι πια στο πελαγος και τωρα μπορει απο την ησυχη ακτη να παρατηρει εκεινους που θαλασσοδερνονται (βλ.καπιταν σαχλαμα) και να καταλαβαινει τα βασανα τους.

[χαμίνι]

Και ποια είναι, λοιπόν, η δική σου άποψη fbl; Ωσάν νέος και ωστόσο σοφός, θα πρέπει να έχεις άποψη...

Ποιος μας αφαιρεί το δικαίωμα του φιλοσοφείν στα χρόνια της νεότητας;

Μήπως η επιλογή είναι δική μας; Ποιος μας αναγκάζει να μην την αράζουμε στην ακρογιαλιά και να βλέπουμε τα πράγματα λίγο, έστω, καθαρά; Δεν είναι ο εαυτός μας;

Δεν είναι αυτός που έχοντας ανάγκη την επιβεβαίωση και το χειροκρότημα των άλλων, που κατά βάθος καμία εκτίμηση δεν τρέφει γι' αυτούς, να παλεύει ολημερίς μέσα στα σαράντα κύματα; Δεν είναι η ζήλεια και ο φθόνος; Δεν είναι το δικαίωμα να δίνει στα παιδιά του το καλύτερο; ʼσχετα απ' το γεγονός ότι τα παιδιά του δεν έχουν ανάγκη το καλύτερο, απλά τον ίδιο και την ύπαρξή του δίπλα τους;

Και τις εμπειρίες μας πως τις υποθηκεύουμε έτσι; Γιατί τις εκμεταλλευόμαστε για να ανέβουμε το σκαλί της κοινωνικής καταξίωσης, αλλά όχι για να αποφύγουμε πράξεις που θα πληρώσουμε με τη μέγιστη τιμή... Την καταδυνάστευση της ελευθερίας μας;

Για ποιο λόγο fbl βρισκόμαστε, αυτή τη στιγμή, μπροστά σ' έναν υπολογιστή και όχι σε μια ακρογιαλιά αγναντεύοντας το πέλαγο;

[fbl]

χαμινι:Και ποια είναι, λοιπόν, η δική σου άποψη fbl; Ωσάν νέος και ωστόσο σοφός, θα πρέπει να έχεις άποψη...

{πως θα σου φαινοταν λοιπον το γεγονος μια σταση ζωης στηριζομενη στο να μην εχεις αποψη;Η εισαι πολυ απαιδευτη για να το καταλαβεις ;}

χαμινι:Ποιος μας αφαιρεί το δικαίωμα του φιλοσοφείν στα χρόνια της νεότητας;

{κανεις φυσικα.. απλα αν θεωρεις οτι μπορεις να φιλοσοφησεις με τα ιδια αντιληπτικα κριτηρια και στα 15σου εξισου ωριμα οπως στα 45σου αυτο ειναι δικαιωμα σου ..οπως φυσικα και του ψυχαναλυτη σου..}

χαμινι:Μήπως η επιλογή είναι δική μας; Ποιος μας αναγκάζει να μην την αράζουμε στην ακρογιαλιά και να βλέπουμε τα πράγματα λίγο, έστω, καθαρά; Δεν είναι ο εαυτός μας;

{Ως τη τελευταια του πνοη χαμινι το ζωντανο πλασμα βρισκεται υπο την υπηρεσια της ζωης και υπακουει στους ορισμους της οποτε σαν πρωτη εκτιμηση σου λεω οτι ο εαυτος σου δε μπορει να οργανωνει πειθαρχικα τη ζωη κατα πως θα την ηθελε να ειναι..}


χαμινι:Δεν είναι αυτός που έχοντας ανάγκη την επιβεβαίωση και το χειροκρότημα των άλλων, που κατά βάθος καμία εκτίμηση δεν τρέφει γι' αυτούς, να παλεύει ολημερίς μέσα στα σαράντα κύματα; Δεν είναι η ζήλεια και ο φθόνος; Δεν είναι το δικαίωμα να δίνει στα παιδιά του το καλύτερο; ʼσχετα απ' το γεγονός ότι τα παιδιά του δεν έχουν ανάγκη το καλύτερο, απλά τον ίδιο και την ύπαρξή του δίπλα τους;

{κατσε τωρα για να μπουμε σε μια σωστη σειρα.. τα παιδια του δεν εχουν αναγκη το καλυτερο αλλα τον ιδιο και την υπαρξη του διπλα τους ; Α μαλιστα ...Οποτε παιρνουμε τα παιδια παραιτουμαστε απο το να προσπαθουμε να "στρωσουμε " ενα πιο βατο μονοπατι για τη μετεπειτα εξελιξη τους και τη κοπαναμε για να παιζουμε μαζι τους ολημερις και ετσι να εμπλουτισουμε το συναισθηματικο τους γιγνεσθαι προσφεροντας τους ατελειωτες ωρες παιχνιδιου χαρας και ξενοιασιας ..Τι λες γ αυτο; δε θα ταν οτι καλυτερο γ αυτα; Συνελθε χαμινι γιατι σε διαβαζουν κ απ τον εξω κοσμο εδω μεσα κ αν η δικη σου παιδικη ηλικια ειχε τα κενα της αυτος δεν ειναι δρομος να ακολουθησεις ως ανταποδοτικο οφελος απεναντι στα τυχον δικα σου παιδια.."φυσικα κατα τη δικη μου αποψη το λεω αυτο αλλα μη με δινεις κ πολυ σημασια γιατι ειμαι νεος κ σοφος ακομη οπως ειπαμε" ...}

χαμινι:Και τις εμπειρίες μας πως τις υποθηκεύουμε έτσι; Γιατί τις εκμεταλλευόμαστε για να ανέβουμε το σκαλί της κοινωνικής καταξίωσης, αλλά όχι για να αποφύγουμε πράξεις που θα πληρώσουμε με τη μέγιστη τιμή... Την καταδυνάστευση της ελευθερίας μας;

{Που ειναι η ελευθερια σου ; Για ποια ελευθερια μιλας ; Τι ειχες κ τι εχασες; Μα οταν λες οτι εκμεταλευεσαι καταστασεις για να ανεβεις αποτελει απο μονο του στερηση της ελευθεριας οπως θες να την ονομαζεις ενος αλλου... Οποτε τα ορια που εννοεις κ πιστευεις εσυ ως ελευθερια αφορουν μοναχα τη δικη σου ευημερια ετσι; κ οταν καποιος πατησει τα δικα σου ορια για να ανεβει τοτε αποτελει καταδυναστευση;}


χαμινι ; Για ποιο λόγο fbl βρισκόμαστε, αυτή τη στιγμή, μπροστά σ' έναν υπολογιστή και όχι σε μια ακρογιαλιά αγναντεύοντας το πέλαγο;

{Δε μπορω να απαντησω σ αυτο το ερωτημα..με επιασες .. Ισως γιατι η θαλασσα απεχει καμμια 10αρια χιλιαδες μιλια απο δω που ειμαι οποτε αρκουμε να γραφω απ το laptop που εχω εδω διπλα απ τη πισινα μου αλλα μαλλον δε σου κανει αυτο σαν απαντηση ε.....}




_________________

Μα για περαστε και υπολοιποι απο δω..
Για περαστε.. θεστε τους προβληματισμους σας οπως το γλυκο μου χαμινακι..
Μη τρεμετε απο το περασμενο της ηλικιας σας..
για περαστε.........

[Antonio]

καλως τονα.
θες να πεις οτι εισαι πολυ νεος;
νομιζω ειχες πει κ ο ιδιος καποτε οτι τα εχεις πατησει τα 35,αρα δεν εισαι πολυ νεος.








μπορεις να φιλοσοφισεις το ιδιο στα 15,στα 25,στα 35,στα 45,στα 55,στα 65,στα 105 κτλ.

[skiaxtro]

Είναι αρκετά έξυπνο να ξεκινάς τη συζήτηση θέτοντας ως αξίωμα τη συνεπαγωγή ότι το γήρας <-> σοφία.
Και έρχεται ο ορισμός της σοφίας για να εξαφανιστούν ακόμα και τα ίχνη ενστάσεων.

" Σοφία είναι η αποστασιοποιημένη παρατήρηση των πραγμάτων,η μη συναισθηματική εμπλοκή και κατά συνέπεια η ευστάθεια και η λογική επεξεργασία και εκτίμηση των γεγονότων"
Ο ανυποψίαστος/αδαής/ ανώριμος αναγνώριστης θα πνιγεί απο τις ερωτήσεις διότι ,κατά πως λέει η λαϊκή σοφία, αν δε ρωτήσεις δε θα μάθεις.Επίσης η λαϊκή σοφία , η λαϊκή μαρία και η λαϊκή αγορά/λαχαναγορά λέει ότι αν δεν κάνεις λάθη δε μαθαίνεις.
Η γνώση και η ανάμνηση είναι στενά αλληλένδετες έννοιες.

Μας λές λοιπόν εμμέσως πλην σαφώς φουμπουλού

Ο χρόνος ευνουχίζει το συναίσθημα (μην αρχίσω τα "βλέπε" και γω γιατί θα με ευνουχίσει ολόκληρη ο χρόνος).
Παρά ταύτα η παρελθοντολαγνεία που διακατέχει εξαιτίας της ανάμνησης δημιουργεί εμμονές.
Μόλις εξαφανίστηκε απο την παραπάνω υπόθεση η "αποστασιοποίηση" καθώς αντικρύζεται το παρόν με σύστημα αναφοράς το παρελθόν. Συγκρίνεται μια στατική εικόνα ή ένα μικρό χρονικό διάστημα και αντιπαραβάλλεται με πολλές φορές ανόμοιες κατά βάθος καταστάσεις του παρελθόντος που απλά μοιάζουν στην επιφάνεια με τις σύγχρονες.

Η αταραξία,η σταθερότητα που βλέπεις Φουμπουλού δεν είναι παρά η στωϊκότητα που δημιουργείται (ως άμυνα; ) μπροστά στον αναπόφευκτο θάνατο. Και προκύπτει εδώ ένα ακόμα ερώτημα (που δεν έχει απάντηση)
Αν κατά κάποιο μαγικό εξαλείφονταν ο θάνατος απο το οπτικό πεδίο του- το πεπερασμένο σημείο ο ηλικιωμένος δε θα έτρεφε αυταπάτες;δε θα φαντασιωνόταν πολλές φορές πέρα απο τις δυνατότητες του κορμιού του;

[fbl]

Λοιποοον...μολονοτι στο ψαξιμο που κανει το σκιαχτρακι μου παρατηρειται μια καποια εκτροπη απ αυτα που εννοω εγω κ οφειλεται μαλλον οχι μονο στη συγκινησιακη (που ειχε πολυ πολυ καιρο να διαβασει κατι της προκοπης εδω γραμμενο δλδ) αλλα και στη νοητικη οπως και στη βουλητικη σφαιρα του ψυχικου της ειναι ..Και δε μου λες..γιατι αναφερεις οτι σε καποια πραγματα δεν υπαρχουν απαντησεις; δε θελεις να απαντηθουν ; γιατι αν ξεκινας εκ των προτερων την αποριψη του αντιλογου τοτε δεν εχει και σημασια ο ιδιος ο διαλογος ..τι λες; Αλλα λες δε λες εγω θα σου τη πω..

Σκιαχτρο:
Αν κατά κάποιο μαγικό εξαλείφονταν ο θάνατος απο το οπτικό πεδίο του- το πεπερασμένο σημείο ο ηλικιωμένος δε θα έτρεφε αυταπάτες;δε θα φαντασιωνόταν πολλές φορές πέρα απο τις δυνατότητες του κορμιού του;


{Για ολα τα οντα που αξιωθηκαν να γνωρισουν τη ζωη ο θανατος ειναι ενα γεγονος θα το χαρακτηριζα αναγκαιο..Αναγκαιο γιατι γινεται να μη γεννηθει κανεις ,αφου ομως γεννηθει ,δε γινεται να μη πεθανει..Παει καλα ως τωρα; Με τη προοπτικη μαλιστα του βιολογου (και κατι ψιλα σκαμπαζεις απ αυτα) τα δυο φαινομενα συνδεονται αναποσπαστα : ο θανατος ειναι η σκια της ζωης , αρχιζουμε να πεθαινουμε ( με αλλεπαληλους μετασχηματισμους που υπακουουν στον αμειλικτο νομο της εντροπιας) απο τη στιγμη που γεννιομαστε. Ενω ομως ο θανατος ειναι για ολα ανεξαιρετα τα ζωντανα οντα ενα αναποδραστο γεγονος ο ανθρωπος δε θελει δε μπορει να τον παραδεχτει και επιχειρει να συμφιλιωθει μαζι του με τις ερμηνειες που του δινει (εσεις οι υπολοιποι που διαβαζεται βλ.σκιαχτρο) Και σου φερνω σαν απλο παραδειγμα σκιαχτρουλα το γεγονος οτι σ ολες τις θρησκειες που γνωρισε ως τωρα ο κοσμος ο θανατος αποτελει ενα απο τα κυρια , αν οχι το κυριο θεμα. Θα φανει ισως παραξενο : θρησκεια χωρις θεους υπηρξε οπως για παραδειγμα ο πρωτογενης βουδισμος ποτε ομως δεν υπηρξε θρησκεια οπου να μη "σημασιολογησε " τον θανατο...
Το λοιπον ..Περι τινος οι αυταπατες ; Γιατι ο ανθρωπος δε μπορεσε να πεισθει οτι ολα τελειωνουν με τον θανατο;Τι λογους εχει να περιμενει μια ζωη υστερα απ το ταφο; και ψυχανεμισου αυτο που θα σου πω για να το ανοιξουμε σε καποια αλλη στιγμη σ αλλο τοπικιο...Ο λογος που του εδωσε την αφορμη λεγεται Υπνος! Ναι... υπνος.. Στον υπνο το ατομο χανει τη συνειδητοτητα κ την ξαναβρισκει με την εγρηγορση. Ακριβεστερα:στον υπνο η χανει εντελως τη συνειδητοτητα (ο αντωνιο τη χανει κ στο ξυπνιο) οταν κοιμαται δλδ χωρις να ονειρευεται , η περναει σ ενα αλλο ειδους συνειδητοτητας , στη συνειδητοτητα του ονειρου.
Αυτη η διακοπη της συνεχειας και επειτα η επιστροφη στην αρχικη κατασταση εκανε τον ανθρωπο να συνδεσει τα δυο γεγονοτα :τον υπνο και το θανατο (διδυμα αδελφια στη μυολογια για οποιον απο σας θυμαται) και να πιστεψει τελικα οτι οπως ο υπνος ειναι ενα ειδος θανατου ετσι και ο θανατος ειναι ενα ειδος υπνου ..

Το πιασατε αυτο τωρα πως "δουλεψε" στα βαθη του υποσυνειδητου μας αιωνες τωρα; Τι παιχνιδι μας κανει ο μπαρμπα θανατος αφηνοντας μας να νομιζουμε οτι καταλυεται αυτη η εφημερη αθλιοτητα και μας βυθιζει παλι ξανα και ξανα μεσα στο αιωνιο και αδιαφοροποιητο "παν" ;}
____________________________
Παση ερμηνεια των παραΠανω δεκτη..
οτι δε σας βολευει αφαιρεστε το με χαρα....
Εξαλλου η πολυ γνωση δεν εκανε καλο ποτε στο κατοχο της...
Αντε γεροντακια μου..Ποιος εχει σειρα ;

[χαμίνι]

Καταρχήν καλέ μου fbl μην θεωρείς τα λογοπαίγνια ως ειρωνικά…

Και να απαντήσω στην παρένθεσή σου: Είμαι πολύ απαίδευτη και συνεπώς μπορώ με πολύ μεγάλη ευκολία να αντιληφθώ μια στάση ζωής χωρίς άποψη… και επίσης για τον ίδιο λόγο, να τη σεβαστώ.

Θα χρησιμοποιήσω επίσης, τη λογική που εκφράζει το σκιάχτρο και θα εξηγηθώ, πως σύμφωνα με την αντιληπτική ικανότητα και εμπειρία των 15 χρόνων του, ένας νέος μπορεί εξίσου να φιλοσοφήσει. Εκτός αν ορίσουμε εξ’ αρχής τον όρο φιλοσοφία, ώστε να συννενοούμαστε.

Η πειθαρχία είναι κάτι που το μαθαίνουμε από βρέφη. Γιατί εξυπηρετεί τις ανάγκες και τη βολή των ενηλίκων. Αυτό δεν σημαίνει πως την ασπάζεται και ο οργανισμός μας, ή το πνεύμα μας, που έχουν τη δική τους βιολογική πειθαρχία. Και αν αυτή υπηρετούσε ο άνθρωπος μέχρι να πεθάνει θα μπορούσε και να είναι ευτυχισμένος.

Έχεις μια τάση να είσαι απόλυτος… Δεν παίρνουμε τα παιδιά να ρεμαλιάζουμε όλη μέρα πειθαρχώντας μόνο στις παρορμήσεις μας. Δεν είναι αυτή η βιολογική ανάγκη του ανθρώπου. Αλλά ούτε χανόμαστε από δίπλα τους γιατί πρέπει να υπηρετούμε τις καταναλωτικές υπερβολές που καμία ευχαρίστηση δεν είναι ικανές να προσφέρουν, ούτε σε μας, ούτε στα παιδιά, παρά μόνο αυτή της καταξίωσής μας σ’ ένα σύστημα που ολημερίς και ολονυχτίς το αποτασσόμαστε. Ας ήμαστε τουλάχιστον ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας και στα τυχόν παιδιά μας.

Όσον αφορά την ελευθερία και την καταδυνάστευσή της αναρωτήθηκα αυτό ακριβώς που με ρωτάς: Γιατί χρησιμοποιούμε τους πόθους μας και τις εμπειρίες μας για να καταδυναστεύσουμε και όχι για να ζούμε βίους παράλληλους.

Όχι fbl, δεν μου κάνει σαν απάντηση το ότι η ακρογιαλιά απέχει μερικές χιλιάδες χλμ. Γιατί αν η επιθυμία σου ήταν να φιλοσοφείς σε μια ακρογιαλιά, τότε θα είχες θυσιάσει μερικά απ’ τα χλμ. Αλλά, κανείς δεν μας δίδαξε πως από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας πως χρειάζεται να παραβιάζουμε τους κανόνες της πειθαρχίας που μας έχωσαν στο κεφάλι και να φιλοσοφούμε τα της ζωής μας, ώστε να μην εγκλωβιστούμε και παγιδευτούμε σε ένα σύστημα χωρίς νόημα. Ή αλλιώς να μην το πολεμάμε, αλλά να νοιαζόμαστε για τη λειτουργία του και για τη βελτίωσή του.

Όσο για το αν με διαβάζουν απ’ έξω (δεν ξέρω ακριβώς τι εννοείς μ’ αυτό) δεν θα μπορούσα να πιστέψω πως θα επηρεαστούν τόσο πολύ απ’ τα γραφόμενά μου ώστε να ενσκύψουν σε έναν τόσο καταστροφικό τρόπο ζωής ή σκέψης που θα έφερνε και το τέλος του κόσμου. Εκτός αν εννοείς ότι θα σταματήσουν να έρχονται εδώ για να διαβάσουν, να γράψουν, να συζητήσουν ή να ρίξουν και κανένα φάσκελο… λόγω μιας ανούσιας άποψης που εκφράζεται γραπτώς…

[aspic]

Συγγνώμη ρε παιδιά που διακόπτω την ωραία σας κουβεντούλα,αλλά καθώς όλως τυχαίως περιεδιάβαινα ανέμελος τους διαδρόμους του μίσσος,ανυποψίαστος όπως ήμουν σκοντάφτω σε μιά φράση που ήταν παρατημένη κάτω στο πατωμα,και να μα το χριστό,στο τσάκ κρατήθηκα να μήν στουκάρω στον τοίχο απέναντι.
Και τέλος πάντων,επειδή κατάλαβα από ποιόν παράπεσε (η φράση),μιάς και αυτός συνέχεια την κουβαλάει μαζί του και επειδή σίγουρα θα την ψάχνει και δέν θα την βρίσκει να την χρησιμοποιήσει και αυτή την φορά,την πήρα για να του την φέρω.
Έλα σκιάχτρο,τσάκωτη την και πρόσεχε άλλη φορά ρε πουλάκι μου να μήν τις ξεχνάς πεταμένες όπου και όπου γιατί θα φάμε τα μούτρα μας.....άντε πάρτη.......










































...<<οι απόψεις είναι σάν τις κωλοτρυπίδες.Ο καθένας έχει από μία>>.

(άντε η φιλιπινέζα σας έγινα εδώ μέσα,να σας μαζεύω τα σκουπίδια σας που παρατάτε δεξιά και αριστερά).


Και μιάς και ήλθα, να απαντήσω και δυό λόγια επί του θέματος που βάζει ο φιμπουλές για να μήν με πείτε και σνόμπ:
Το λοιπόν,επειδή νομίζω πώς ο φιμπουλές θέτει ένα προβληματισμό με κάπως ειρωνικό και κάπως πικρόχολο τρόπο, που από παλιά έχει απασχολήσει ενόσον θυμάμαι διάφορους φωστήρες στα φόρα,το ότι δηλαδή είμαστε όλο λόγια και φιλοσοφίες επειδή στην πρακτική μας καθημερινή ζωή ει΄μαστε τεμπέληδες και δέν κάνουμε τίποτα σάν του κωλόγερους,να δώσω στον φιμπουλέ μιά επίσης παλιά και δοκιμασμένη απάντηση εμού του προχωρημένου στην ηλικία:
Ρε πάρε μας μιά πίπα που θα κάτσουμε τώρα να σου πούμε τι κάνουμε στην ζωή μας και κατά πόσο ανταποκρίνονται αυτά που λέμε με την πραγματικότητα.
Έ καλά δέν του απάντησα ρε παιδιά;

Και επί των άλλων διανοημάτων και συναφών τεχνουργημάτων,να πούμε πώς η απώλεια μνήμης για τα πρόσφατα γεγονότα της ζωής ενός ηλικιωμένου,και η διατήρηση έως και έντονη επαναφορά για παλιά γεγονότα (συνήθως για αυτά της παιδικής του ηλικίας),δέν ωφείλεται σε τίποτα άλλο,παρά στον εκφυλισμό του εγκεφάλου του.
Το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς που έχουν παθει εγκεφαλικό,με όσους έχουν διάφορα νευρολογικά προβλήματα,ακόμη και ψυχικά,όπως έντονο άγχος και λοιπά.
Δεδομένου δε και ότι οι άνθρωποι λίγο πολύ γεννιούνται με τις απόψεις τους,τις θέσεις τους και τελος πάντων τα χούγια τους και καθόλου δέν μεταβάλλονται στο πέρας του χρόνου,παρά μόνο μεταβάλλονται οι τρόποι που τις μεταβολίζουν (ένας νέος το κρέας θα το τρώει ξεροψημένο στα κάρβουνα και ένας γέρος θα το περνάει από την μηχανή του κιμά επειδή δέν έχει δόντια,),αυτό σημαίνει πώς το θέμα που βάζει ο φιμπουλές ,δέν αφορά την σοφία ούτε τίποτα άλλο σχετικό, παρά την ευεξία και τις σωματικές ικανότητες ενός ανθρώπου σε διάφορα στάδια της ζωής του.
Θέλετε να μιλήσουμε για αυτά τα πράγματα λοιπόν;
ʼμα επιμένετε να μπούμε να πάρουμε και τίποτα πληροφορίες από κανένα σάιτ διαιτολόγων,υγειονολόγων,φυσιολογων και λοιπά,για το πώς θα διατηρήσουμε καλυτερη την φόρμα μας και τι βιταμίνες και ιχνοστοιχεία να παίρνουμε.
Και εσύ μπέμπη,σε εσένα μιλάω φιμπουλέ,πρέπει να τις παίρνεις από νωρίς τις βιταμίνες σου για να κτίσεις καλό οργανισμό και να έχεις ωραία γεράματα όταν μεγαλώσεις.
Αλλά και εκτός αυτού..................και εκτός αυτού;.........συγγνώμη παιδιά το ξέχασα.
Τι ήθελα να πώ;
Το προχωρημένο της ηλικίας βλέπετε.
Πάω να πιώ ένα φασκόμηλο και τα ξαναλέμε.



ΒΓ

Ο ανυποψίαστος/αδαής/ ανώριμος αναγνώριστης

Ξέρεις κανείς ρε παιδιά τι είναι ο αναγνώριστης;
Εντάξει, γέρων και προχωρημένος,αλλά αυτό δέν σημαίνει ότι τα ξέρω και όλα.

[fbl]

Ιεελαα τωρα βρε συ χαραλαμπε που ανταποκρινιτι του γραφτο σ' μι τουν ασπικ....
Τι ειπις τωρα α ; Αιντι - αιντι λιβεντι μ' ππρρρρρ......στα γραφτα σ ρει εισει αυτο που δι μπορεισεις η δι προκανεις να γιντς ρε χαμενι...Μ ακους αα; δε μπορεισεις κ τσουβαλιασεις ουλου του σαμεσας που χσ, πισω απ τα 'κουστεσερα στρατιουτακια....Παρτου χαμπαρ ...Κρυφτο πεηζ μια ζουη ....



Λοιπον ..λοιπον και ξαναλοιποοον....
Αφαιρω και να τα ακουσεται κ εσεις οι επιλοιποι απο το αρχικο μου κειμενο - μιας και η απουσια του περιφημου εντιτ δε δυναται ακομα να λειτουργησει - (βλ.θαναση) αυτο που καπου συγκρινα τον ασπικ με τους γεροντες...


Λαθος μου και το παραδεχομαι...
Μολις εμαθα οτι ειμαστε συνομιλικοι... Μαλιστα ειμαι και κατα μια σειρα μεγαλυτερος...
Οποτε αποκαθιστονται αυτοματα και οι βιοτικες του λειτουργειες εδω μεσα(οποτε του σηκωνεται και χωρις να φαντασιωνεται πιπες και τσιμπουκια ο πορνοχαραλαμπος) κ οσοι πικροχολοι βιαστηκατε να χαρειτε νομιζοντας πως ο παρασειρας μου ο ασπικ ειναι γερος τη πατησατε..Μια χαρα την εχει..Οπως κ εγω φυσικα...
Αλλα ρε σειρα με στεναχωρησες λεγοντας αυτα περι εκφυλισμου.... το ψαξα απο δω το ψαξα απο κει κατι δε με πηγαινε καλα....Κ οταν κατι δε με παει καλα στεναχωριεμαι ... Μαλλον το φιλοσοφιζω πολυ χαμινακι μου τι λες ;Αλλα μη δινεις και πολυ σημασια γιατι μου βγαινει σε καλο η τοσο φιλοσοφικοστεναχωρια μου γιατι παντα μα παντα ανακαλυπτω αθεατες οψεις στο ολον...
Ανασκητοι καθως ειμαστε οι περισσοτεροι εξαλλου απο μας στην ανιχνευση του ψυχικου μας κοσμου δε μπορουμε να προσδιορισουμε πως διακρινουμε τις απλες μνημονικες παραστασεις (προσεξε με πως το γυριζω σειρα το παιχνιδι ) τις αναμνησεις,απο τα βιωματα.Ομως κανεις δε γελιεται (εκτος φυσικα αν εχει κατεβασει καμμια 45αρια καραφακια τσιπρο 30βαθμων χωρις γλυκαντσο Βλ.λευτερη) πως οι πρωτες ,οι αναμνησεις δηλαδη,ειναι κατι"αλλοτριο" μεσα στο ψυχικο μας συμπαν ενω τα δευτερα (βιωματα)ειναι δικα μας,πολυ δικα μας - μας αγγιζουν αλλιωτικα,μας συγκινουν διαφορετικα , μας ερεθιζουν,μας πληγωνουν...
Δεν εχει να κανει με την ευεξια που νομιζει ο ασπικ σειρας ουτε με τις σωματικες ικανοτητες του καθενος ανθρωπου αναλογα με το προχωρημενο της ηλικιας του.
Ο ανθρωπος εχει δυο ειδων μνημες . Μια της επιφανειας κ μια του βυθου... Η πρωτη αποθηκευει οτι της προσφερεται χωρις διακριση,χωρις καταταξη,χωρις συσχετιση,με του εσωτερικου κοσμου τους
'αρμους' ,κατι σαν αποδελτιωση λεξικογραφικη , η σαν υπογειο μουσειου ,σωρος.. σωρος παρατημενος καπου..
Αλλα η αλλη...
Η αλλη εδω σε θελω μαστορα....Η αλλη του "βυθου" κρυβει στα σπλαχνα της πολλα..Ειναι εκλεκτικη , δυσκολη , στοχαστικη.Κραταει με επιμονη,με προσηλωση, με παθος,μονο οτι ειναι αξιο κ οτι εχει ουσια ζωης ..Αυτο που μπορει και πρεπει να διηθηθει μεσα απ τους πορους της ψυχης για να φτασει εως τις βαθιες ριζες της ,να γινει ενα με μας, μοιρα,πεπρωμενο μας.
Η μνημη της επιφανειας περιμαζευει...Η μνημη του βυθου ομως αποθησαυριζει...Να η διαφορα και τις μαλακιες περι ευεξιας που συντηρουνται με ιχνοστοιχεια ξεχνα το...Σε τρυπακι μπαινεις...
Οτι συντηρει η πρωτη μνημη μπορει να μην ειναι αχρηστο δε λεω...Απλα λεω οτι η αξια του δεν ειναι συμμετρη με τον ογκο του . Αντιθετα υποστηριζω οτι οσο βαρυ ειναι της δευτερης το φορτιο τοσο ειναι και ωφελιμο,Και στη μια και στην αλλη ο ιδιος μηχανισμος δουλευει ετσι; Αλλα ποσο διαφορετικο ομως το αποτελεσμα.Εκει τα "προιοντα" ειναι απλες εικονες , μονοδιαστατες , που αποτυπωνονται θαρρεις πανω σε μια λεπτη ατελειωτη ταινια μακρυα ναι αλλα χωρις παχος...Εδω ομως η κινηση
(στο βυθο)εχει φορα κατακορυφη.. Οσα αξιωνονται να μεινουν μπαινουν βαθια και εμποτιζουν ολοκληρη την υποσταση μας , γινονται πειρα ζωης .Βιωματα ..οχι εικονες...











___________
Μια που πηγε η συζητηση στη μνημη (αντε, τη πηγα, δε πηγε μονη της..) θα πω και κατι για το καλο μου χαμινακι..
Νομιζω καρδουλα μου οτι υπαρχει και μια παραμετρος της μνημης (ακομη) που αξιζει και πρεπει να καλλιεργησουμε στα (τυχον) παιδια μας απο νωρις , και στον ιδιο τον εαυτο μας εγκαιρως..Εκεινη που συνεργαζεται στενα ,βημα προς βημα,μεθοδικα με ολες τις αλλες πνευματικες δυναμεις και ξερει να ξεδιαλεγει μεσα στο σωρο το σημαντικο απ το ασημαντο , το συμπτωματικο απο το τυπικο , το κυριο απο το δευτερευον .τον νομο απο τη λεπτομερεια (πολυ σημαντικο αυτο για την αλλη σειρα τον λευτερη που εναι αουτλοου ακομα) τη ψιχα της ζωης απο το φλουδι της __και πεταει τα περριτα και τα τυχαια , για να αφομειωσει τα λιγα και τα σπουδαια .
Αυτα που θα γινουν(πρεπει να γινουν,αξιζουν να γινουν) ενα με το βαθυτερο εαυτο μας . αιμα στο αιμα μας , κοκκαλο στα κοκκαλα μας......











.
Διδασκων αει πως το λεγαν μωρε παλια.... Κοιτα να δεις το ξεχασα......




?
Φασκομηλο εσυ τωρα σειρα;


Ωρα για τις βοτκες μου εγω....

Και οχι τιποτα μαλακισμενες φινλανδεζικες ξενερωτες.....
Βοτκα απ τη μαδερ ρουσια θα χτυπησω ..Κρεπκαγια ανερωτη με θερμοκρασια κολασης....

Κολαση ειπα ;

Σας εχω μιλησει εδω στο υποστεγο για το πως θα ......

[epsilon]

λοιπόν, δεν την αντέχω τέτοια ντροπή, τέτοιο ρεζίλεμα!
να μου πει ότι έχω περάσει από καιρό τα ήντα!


ΨΕΥΤΗ!
23 ετών ψηλή ξανθιά και διανοούμενη είμαι!